|
Platforma Zdalnej Edukacji Instytutu Elektroniki Politechniki Śląskiej |
.
Informacje dla kierunku Elektronika i Telekomunikacja:
Studia I-go stopnia kierunku Elektronika i Telekomunikacja
Studia II-go stopnia kierunku Elektronika i Telekomunikacja
Informacje dla kierunku Teleinformatyka:
Wyszukiwanie kursów:
Szanowni Państwo,
Uprzejmie informuję, że ZARZĄDZENIE Nr 31/15/16 Rektora Politechniki Śląskiej z dnia 25 stycznia 2016 roku wprowadza jako obowiązujący Regulamin Platformy Zdalnej Edukacji Politechniki Śląskiej.
Uprzejmie proszę o zapoznanie się z treścią Regulaminu.
Z poważaniem,
Piotr Kłosowski
Administrator Platformy Zdalnej Edukacji
Odpowiedzialność prawna i merytoryczna w zakresie materiałów dydaktycznych dostępnych na tym serwerze spoczywa na prowadzącym zajęcia.
Wszelkie zasoby umieszczone na tym serwerze są chronione prawem autorskim.
Rozpowszechnianie tych materiałów w dowolnej formie bez zgody autorów jest surowo wzbronione.
Copyrights (c) 2003-2016 by Politechnika Śląska.
All rights reserved.
Natężenie promieniowania X w wiązce szpilkowej padającej na obiekt wynosi 1,4 [Gy/h]; natężenie promieniowania zmierzone przez detektor po przejściu przez obiekt wynosi 1,2[Sv/h]. Podaj wartość wyrazu wolnego w równaniu liniowym (z dodatnimi współczynnikami przy zmiennych) charakteryzującym rzut wzdłuż tej wiązki promieniowania: A + 0,154, B – 0,154 , C + 0,857, D – 0,8, E + 0,200.
Warunkiem koniecznym wyznaczenia obrazu przekroju metodą ART jest, by: A wektor wartości początkowych iteracji był wektorem zerowym, B liczba wierszy i kolumn pikseli rekonstruowanego obrazu przekroju była taka sama, C liczba równań była parzysta, D liczba równań była nieparzysta, E żaden z podanych warunków A do D.
Liczba dostępnych równań opisujących rzuty wynosi N. Rozdzielczość przestrzenna (bok obrazu w pikselach) R rekonstruowanego obrazu przekroju metodą ART może wynosić co najwyżej: A pierwiastek kwadratowy z N, B iloczyn liczby kolumn i wierszy nie może przekraczać N, C R może być dowolne, liczba rzutów N może jednak ograniczyć dokładność rekonstrukcji, D R musi być nieparzyste, E żadna z odpowiedzi od A do D.
Wartości każdego ze współczynników w równaniach rzutów w metodzie ART odpowiadają zawsze: A długościom dróg przejścia wiązki promieniowania przez homogeniczne struktury obiektu, B długościom dróg przejścia wiązki przez oczko siatki rekonstruowanego obrazu przekroju, C długości przekątnej oczka siatki rekonstruowanego obrazu przekroju, D ilorazowi liczby niewiadomych do numeru niewiadomej w równaniu, E żadna z odpowiedzi od A do D.
Czy warunkiem poprawnej rekonstrukcji obrazu przekroju metodą ART jest by: A wartości wyrazów wolnych nie były wcale obciążone błędem, B względny błąd wartości wyrazów wolnych był taki sam dla wszystkich równań, C bezwzględny błąd wartości wyrazów wolnych był taki sam dla wszystkich równań , D błąd względny wartości wyrazów wolnych był na poziomie co najwyżej 2-3%, E arytmetyczna suma błędów bezwzględnych wartości wyrazów wolnych była równa zeru.
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 8 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.4, a czas czytania linii wynosi 4 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.25 sek, B 0.30 sek, C 0.35 sek, D 0.40 sek, E 0.45 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.75 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.8 mV/sek, B 0.9 mV/sek, C 1 .0 mV/sek, D 1.1 mV/sek, E 1.2 mV/sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.6912 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.65 mV/sek, B 0.70 mV/sek, C 0.75 mV/sek, D 0.80 mV/sek, E 0.85 mV/sek.
Mrugnięcie powiekami w sygnale EOG: A powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie poziomej, B powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie pionowej, C powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyznach poziomej i pionowej, D nie powoduje widocznych skutków, E pojawia się jako impuls o amplitudzie ujemnej.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={40, 46, 49, 46, 64, 49, 43, 37, 34, 13, 16, 31, 40, 46} wyskalowane w stopniach.
Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 18 [o/sek] i -21 [o/sek], B -21 [o/sek] i 15 [o/sek], C 15 [o/sek] i -18 [o/sek], D -18 [o/sek] i 15 [o/sek], E 15 [o/sek] i -15 [o/sek].
Sygnał EOG zarejestrowany w płaszczyźnie pionowej powstaje jako: A UEOG(t)=V+ - V- , B UEOG(t)=0.5*VGND + ( V+ - V-), C UEOG(t)= 0.25*( V+ - V-) – 0.5*VGND, D UEOG(t)= 0.25*( V+ - VGND) – 0.5*(VGND-V-), E UEOG(t)= 0.5*( V- - V+).
Sygnał EOG w chwili t1=1.74 sek miał amplitudę u(t1)=0.15 mV, oko wykonało ruch w lewą stronę i w chwili t2=1.79 sek amplituda EOG wyniosła u(t2)=-0.25 mV. Wiedząc, że współczynnik skalujący wynosi K=80 [o/mV] jaka jest prędkość kątowa gałki ocznej podczas tego ruchu: A -610 [o/mV], B -620 [o/mV], C -630 [o/mV], D -640 [o/mV], E -650 [o/mV].
Zamknięcie powiek podczas rejestrowania sygnału EOG pozwala na: A wyeliminowanie zakłóceń generowanych przez mięśnie twarzy, B uzyskanie odporności na mrugnięcia, C śledzenie poruszających się obiektów, D zmianę polaryzacji elektrod, E zredukowanie liczby elektrod.
Ruch sakkadyczny charakteryzuje się: A zwykle wysoką prędkością i zawsze dużym przyspieszeniem kątowym, B wolnymi ruchami oka i niedużym przyspieszeniem kątowym, C wykonywaniem dodatkowych ruchów powiekami, D jest wykonywany tylko w jednym kierunku (pionowym lub poziomym), E w sygnale EOG bardzo małymi wartościami amplitud.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 7 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.0 V, napięcie baterii jest stałe. A 2,5 Ah, B 2,78 Ah, C 1.95Ah, D 3.20Ah, E 3.54 Ah .
Bateria o pojemności 1.0Ah wystarcza na 7 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 7µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 7 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 100, B 99, C80, D 70, E 60.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4,5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 4,7 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 10, B 12.5, 15, D 20, E 25.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1.0ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=5V, i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=2V), dla obciążenia 300. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 1,6 μF, B 2.6 μF, C 3.6 μF, D 4.6μF, E 5.6 μF.
W trybie testowym częstotliwość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 10x10 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.4 ms, amplituda 3 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawę czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -, E 1V/cm, 0.1ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -.
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 500Hz na 250 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału,
B. wyborze co czwartej próbki sygnału, C. przemnożeniu próbek sygnału przez 4, D. przemnożeniu próbek sygnału przez 2, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Dla 10-tego zespołu QRS wyznaczono próg detekcji P[10] = 1 [mV], amplituda piku funkcji detekcyjnej dla tego zespołu wynosiła 3,333 [mV]. Jaka będzie wartość progu detekcji dla kolejnego zespołu, w metodzie detekcji zespołów QRS prezentowanej w przygotowaniu do laboratorium: A. 1,25 [mV], B. 1 [mV], C. 1,3333 [mV], D. 1,5 [mV , E. 2 [mV].
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.99 a 10.00 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 90, C 500, D 1000, E 2000.
Podczas badania wysiłkowego EKG najlepiej wykorzystywać sygnał z odprowadzeń: A Einthovena, B Goldberga, C kończynowych, D przedsercowych Wilsona, E dowolnego odprowadzenia .
Dla funkcji opisującej otrzymano następujące wartości progowe P1 = 160 [ms] oraz P2 = 240 [ms]. W której milisekundzie zapisu leży punkt wykrycia zespołu QRS? A. 160 [ms], B. 180 [ms], C. 200 [ms], D220 [ms], E 240 [ms].
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie przedsercowych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego, traktowanego jako odrębny układ, występuje następująca liczba potencjałów: A 6, B 7, C 8, D 9, E 10.
28. W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=20 pF i Cb2=30 pF, a wytrzymałości Ub1=3 kV i Ub2=3 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 3.3 kV, D 4 kV, E 5 kV.
Komputerowy tomograf rentgenowski I generacji (przyrostowy z wiązką szpilkową) ma być wykorzystywany do rekonstrukcji obrazu przekroju z rozdzielczością 120 x 120 pikseli. Liczba przesunięć układu źródło-detektor wynosi
160. Podaj minimalną wymaganą liczbę położeń kątowych układu źródło-detektor zapewniającą zgromadzenie
wystarczającej liczby danych do wyznaczenia obrazu przekroju.. A 180, B 150, C 120 , D 90, E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,5 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 615 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
33. Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 8x8 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.6 ms, amplituda 3.5 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawę czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw., zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw, zbocze -, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -.
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 6 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 4 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.140 sek, B 0.426 sek, C 0.148 sek, D 0.152 sek, E 0.156 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, szybkość zmiany sygnału podczas pojedynczej sakkady (przejście do nowego wyrazu) wynosi 1mV/sek i zmiana amplitudy sygnału wynosi 0.2 mV, oraz zakładając, że stosunek czasu sakkad do czasu czytania pojedynczego wiersza tekstu składającego się z n wyrazów o tej samej długości wynosi 0.35 i czas czytania wiersza wynosi 4 sek, wyrazów w wierszu jest: A n=5, B n=6, C n=7, D n=8/sek, E n=9.
Przyczyną powstania ruchów korekcyjnych oka są: A ciągłe, szybkie ruchy obiektu, na który patrzymy, B powolne, niewielkie zmiany położenia, które należy korygować, C mruganie, D zamknięcie powiek, E przesuwanie się obiektu tylko w kierunku pionowym.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={11, 13, 14, 13, 19, 14, 12, 10, 9, 2, 3, 8, 11, 13} wyskalowane w stopniach. Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 6 [o/sek] i -7 [o/sek], B -7 [o/sek] i 5 [o/sek], C 5 [o/sek] i -6 [o/sek], D -6 [o/sek] i 5 [o/sek], E 5 [o/sek] i -5 [o/sek].
W celu obliczenia prędkości kątowej ruchu gałki ocznej stosuje się następujący wzór (x(n) – sygnał wyskalowany w stopniach kątowych): A x'(n)=x(n+0.5)-x(n-1), B x'(n)=x(n)-x(n-1), C x'(n)=[x(n)-x(n-1)]/2, D x'(n)=x(n+1)-x(n)-x(n-1), E x'(n)=x(n+1)-x(n-1).
Sygnał EOG zarejestrowany w płaszczyźnie pion. powstaje jako: A UEOG(t)=V+ - V- , B UEOG(t)= VGND + 0.5*( V+ - V-), C UEOG(t)= 0.5*( V+ - V-) – 0.25*VGND, D UEOG(t)= ( V+ - VGND) – (VGND-V-), E UEOG(t)= 0.5*( V+ - V-) – 0.25*VGND.
Sygnał EOG w chwili t1=1.82 sek miał amplitudę u(t1)=0.15 mV, oko wykonało ruch w lewą stronę i w chwili t2=1.87 sek amplituda EOG wyniosła u(t2)=-0.25 mV. Wiedząc, że współcz. skalujący wynosi K=100 [o/mV] jaka jest prędkość kątowa gałki ocznej podczas tego ruchu: A -500 [o/mV], B -600 [o/mV], C -700 [o/mV], D -800 [o/mV], E -900 [o/mV].
Gdy oko wykonuje ruch śledzący obiekt poruszający się po okręgu zgodnie z ruchem wskazówek zegara, to rejestrując sygnał EOG w dwóch płaszczyznach otrzymuje się: A sygnały EOGx(t) i EOGy(t) mające kształty sinusoidalne, B sygnał EOGx(t) jest sinusoidalny, a EOGy(t) jest sygnałem „piłokształtnym”, C sygnał EOGx(t) jest „piłokształtnym”, a EOGy(t) jest sygnałem sinusoidalnym, D sygnały EOGx(t) i EOGy(t) są „piłokształtne”, ale przesunięte względem siebie, E sygnał EOGx(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z „prawej-do-lewej”, a EOGy(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z „lewej-do-prawej”.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 25% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.0 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.0 V, napięcie baterii jest stałe. A 2,11 Ah, B 2,38 Ah, C 2,58Ah, D 3.10Ah, E 3.44 Ah .
Bateria o pojemności 2.0Ah wystarcza na 10 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 107, B 97, C87, D 77, E 67.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4,0V) i 250 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 4,7 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 100, B 50, 25, D 12.5, E 10.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 0.5ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=4V, i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=3V), dla obciążenia 500. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 2,6 μF, B 2.9 μF, C 3.2 μF, D 3.5μF, E 3.9 μF.
W trybie sztywnym częstotliwość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 10cm(poziomo)x8cm(pionowo). Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.6 ms, amplituda 4,5 V, częstość 70 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawę czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -, E 1V/cm, 0.1ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -.
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 600Hz na 200 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału,
B. wyborze co trzeciej próbki sygnału, C. wyborze co czwartej próbki sygnału , D. przemnożeniu próbek sygnału przez 3, E podzieleniu próbek sygnału przez 3.
Dla 10-tego zespołu QRS wyznaczono próg detekcji P[10] = 2 [mV], amplituda piku funkcji detekcyjnej dla tego zespołu wynosiła 1,333 [mV]. Jaka będzie wartość progu detekcji dla kolejnego zespołu, w metodzie detekcji zespołów QRS prezentowanej w przygotowaniu do laboratorium: A. 1,25 [mV], B. 1 [mV], C. 1,3333 [mV], D. 1,5 [mV , E. 2 [mV].
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.98 a 10.02 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 50, C 25, D 200, E 400.
Podczas badania wysiłkowego EKG najlepiej wykorzystywać sygnał z odprowadzeń: A Einthovena, B Goldberga, C kończynowych, D przedsercowych Wilsona, E dowolnego odprowadzenia .
Dla funkcji opisującej otrzymano następujące wartości progowe P1 = 80 [ms] oraz P2 = 140 [ms]. W której milisekundzie zapisu leży punkt wykrycia zespołu QRS? A 110 [ms], B 120 [ms], C 130 [ms], D 140 [ms], E 90 [ms].
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba niezależnych potencjałów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie przedsercowych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego, traktowanego jako odrębny układ, występuje następująca liczba przewodów: A 6, B 7, C 8, D 9, E 10.
56. W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=30 pF i Cb2=20 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=3 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 3.3 kV, D 4 kV, E 5 kV.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu o paśmie przenoszenia 0.16-50 Hz: A 1 s, B 1.5 s, C 2 s, D 3 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu w wzmacniaczu o paśmie przenoszenia 0.16-50 Hz: A 1 ms, B 1.25 ms, C 1.6 ms, D 2 ms, E 3.2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 150 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1.5 Ah i napięciu U=5 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 50% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 50% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 105, B 95, C 45, D 55, E 65.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest wzmacniacz buforujący. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego wzmacniacza: A uzyskanie dużej rezystancji wejściowej wzmacniacza, B ograniczenie pasma sygnału i szumów, C ograniczenie szumów wzmacniacza, D usuniecie napięcia polaryzacji elektrod, E usuniecie prądu polaryzacji wejść wzmacniacza.
Obliczyć (zaokrągleniu do pełnych sekund) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 150 J. Pojemność akumulatora Q=2 Ah, napięcie akumulatora U=7,2 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =6 A, sprawność przetwornicy =50% : A 5, B 6, C 7, D 8, E 10.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami czerwonym i żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy odwrócony zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiła zmiana przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwoym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B aVL, C I aVF, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń przedsercowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń kończynowych, B wszystkie przewody są o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -22 dB na +8 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 100, B 330, C 1000, D 3300, E 10000.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zwiększył się 4 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego nie zmienił się: A spadł o 6 dB, B spadł o 12 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 12 dB, E nie zmienił się.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L podano masę, a na zwarte wejścia F i N podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVL napięcie załamka R
wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Odprowadzenia dwubiegunowe rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 30 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 9 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –3.7V 0 +3.7V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 0.1V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 12, C 15, D 24, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 120, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
W wzmacniaczu wielostopniowym współczynnik CMRR całego wzmacniacza jest: A równy sumie wsp. CMRR kolejnych stopni, B mniejszy niż wsp. CMRR 1 stopnia, C mniejszy niż wsp. CMRR ostatniego stopnia, D mniejszy niż iloczyn wsp. CMRR kolejnych stopni, E równy iloczynowi wsp. CMRR kolejnych stopni.
W systemie klasycznego aparatu EKG 12 odprowadzeniowego, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba potencjałów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie odprowadzeń Franka na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba przewodów (łącznie z przewodem masy): A 3, B 6, C 8, D 5, E 7.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 22 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 150 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi tzn. napięcie na elektrodach nie przekraczało 24 V: A 5, B 8, C 11, D 14, E 18.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U, a rezystancja pacjenta wynosi R. W chwili zamknięcia wyłącznika napięcie podane na pacjenta będzie wynosiło: A U, B 0.5*U, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia R, F, N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1
napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.0 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1.2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.24 mVp-p: A >93 dB, B >85 dB, C >74 dB, D >66 dB, E > 50 dB.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 200 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 500 Hz, D 625 Hz, E 1250 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms: A 177 Hz, B 200 Hz, C 250 Hz, D 500 Hz, E 1000Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 30 μF włączona jest indukcyjność 110 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>85 Ω, B Rp>100 Ω, C Rp>121 Ω, D Rp<100 Ω, E Rp<121Ω.
Dynamiczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza powoduje: A zmniejszenie liczby bloków multiplekserów analogowych, B zwiększenie liczby multiplekserów analogowych, C zwiększenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych, D nie ma wpływu na liczbę bloków wzmacniaczy różnicowych, E nie ma wpływu na liczbę multiplekserów analogowych.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, B maleje ze wzrostem częstotliwości, C rośnie ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych, takich samych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B przyjęcie większej z wytrzymałości, C wytrzymałości się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=12 pF i Cb2=18 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3.3 kV, C 4 kV, D, E 5 kV.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami w kolejnych 5 przetwornikach. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający uzyskanie odchylenia wiązki: A: 14, 15,16, 15, 14 B: 16, 15, 14, 15, 16 C: 14, 15, 16,
17, 18 D: 16, 15, 15, 15, 16 E: 14, 15, 15, 15, 14.
W głowicy ultrasonografu zastosowano warstwę sprzęgającą z tworzywa X o pewnym kształcie. Jaki kształt tej warstwy zapewni osiowe skupienie wiązki UD w tkankach miękkich. Prędkość rozchodzenia się fali UD w tkankach = 1500 m/s, w tworzywie X 4500 m/s. A płasko-wklęsły, B płasko-wypukły , C dwuwypukły, D płaski ściany równoległe, E żadna z wymienionych odpowiedzi.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu o paśmie przenoszenia 0.16-50 Hz: A 1 s, B 1.5 s, C 2 s, D 3 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu w wzmacniaczu o paśmie przenoszenia 0.16-50 Hz: A 1 ms, B 1.25 ms, C 1.6 ms, D 2 ms, E 3.2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 150 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1.5 Ah i napięciu U=5 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 50% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 50% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 105, B 95, C 45, D 55, E 65.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest wzmacniacz buforujący. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego wzmacniacza: A uzyskanie dużej rezystancji wejściowej wzmacniacza, B ograniczenie pasma sygnału i szumów, C ograniczenie szumów wzmacniacza, D usuniecie napięcia polaryzacji elektrod, E usuniecie prądu polaryzacji wejść wzmacniacza.
Obliczyć (zaokrągleniu do pełnych sekund) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 150 J. Pojemność akumulatora Q=2 Ah, napięcie akumulatora U=7,2 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =6 A, sprawność przetwornicy =50% : A 5, B 6, C 7, D 8, E 10.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami czerwonym i żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy odwrócony zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiła zmiana przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwoym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B aVL, C I aVF, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń przedsercowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń kończynowych, B wszystkie przewody są o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -22 dB na +8 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 100, B 330, C 1000, D 3300, E 10000.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zwiększył się 4 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego nie zmienił się: A spadł o 6 dB, B spadł o 12 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 12 dB, E nie zmienił się.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L podano masę, a na zwarte wejścia F i N podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVL napięcie załamka R
wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Odprowadzenia dwubiegunowe rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 30 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 9 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –3.7V 0 +3.7V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 0.1V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 12, C 15, D 24, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 120, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
W wzmacniaczu wielostopniowym współczynnik CMRR całego wzmacniacza jest: A równy sumie wsp. CMRR kolejnych stopni, B mniejszy niż wsp. CMRR 1 stopnia, C mniejszy niż wsp. CMRR ostatniego stopnia, D mniejszy niż iloczyn wsp. CMRR kolejnych stopni, E równy iloczynowi wsp. CMRR kolejnych stopni.
W systemie klasycznego aparatu EKG 12 odprowadzeniowego, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba potencjałów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie odprowadzeń Franka na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba przewodów (łącznie z przewodem masy): A 3, B 6, C 8, D 5, E 7.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 22 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 150 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi tzn. napięcie na elektrodach nie przekraczało 24 V: A 5, B 8, C 11, D 14, E 18.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U, a rezystancja pacjenta wynosi R. W chwili zamknięcia wyłącznika napięcie podane na pacjenta będzie wynosiło: A U, B 0.5*U, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia R, F, N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1
napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.0 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1.2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.24 mVp-p: A >93 dB, B >85 dB, C >74 dB, D >66 dB, E > 50 dB.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 200 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 500 Hz, D 625 Hz, E 1250 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms: A 177 Hz, B 200 Hz, C 250 Hz, D 500 Hz, E 1000Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 30 μF włączona jest indukcyjność 110 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>85 Ω, B Rp>100 Ω, C Rp>121 Ω, D Rp<100 Ω, E Rp<121Ω.
Dynamiczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza powoduje: A zmniejszenie liczby bloków multiplekserów analogowych, B zwiększenie liczby multiplekserów analogowych, C zwiększenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych, D nie ma wpływu na liczbę bloków wzmacniaczy różnicowych, E nie ma wpływu na liczbę multiplekserów analogowych.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, B maleje ze wzrostem częstotliwości, C rośnie ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych, takich samych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B przyjęcie większej z wytrzymałości, C wytrzymałości się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=12 pF i Cb2=18 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3.3 kV, C 4 kV, D, E 5 kV.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami w kolejnych 5 przetwornikach. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający uzyskanie odchylenia wiązki: A: 14, 15,16, 15, 14 B: 16, 15, 14, 15, 16 C: 14, 15, 16,
17, 18 D: 16, 15, 15, 15, 16 E: 14, 15, 15, 15, 14.
W głowicy ultrasonografu zastosowano warstwę sprzęgającą z tworzywa X o pewnym kształcie. Jaki kształt tej warstwy zapewni osiowe skupienie wiązki UD w tkankach miękkich. Prędkość rozchodzenia się fali UD w tkankach = 1500 m/s, w tworzywie X 4500 m/s. A płasko-wklęsły, B płasko-wypukły , C dwuwypukły, D płaski ściany równoległe, E żadna z wymienionych odpowiedzi.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu o paśmie przenoszenia 0.1-76 Hz: A 1.1 s , B 1.6 s, C 2.2 s, D 3.3 s, E 4.5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu w wzmacniaczu o paśmie przenoszenia 0.1-76 Hz: A 1 ms, B 1.1 ms, C 1.6 ms, D 2.1 ms, E 3.2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 100 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1.0 Ah i napięciu U=5 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 50% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 50% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 105, B 95, C 45, D 55, E 65.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest wzmacniacz różnicowy. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego wzmacniacza: A uzyskanie dużego współczynnika CMRR, B ograniczenie pasma sygnału i szumów, C ograniczenie szumów wzmacniacza, D usuniecie napięcia polaryzacji elektrod, E usuniecie prądu polaryzacji wejść wzmacniacza.
Obliczyć (zaokrągleniu do pełnych sekund) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 150 J. Pojemność akumulatora Q=1 Ah, napięcie akumulatora U=6 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =5 A, sprawność przetwornicy =50% : A 5, B 6, C 7, D 8, E 10.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami zielonym i żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy odwrócony zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiła zmiana przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B aVL, C aVF, D II, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń przedsercowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń kończynowych, B wszystkie przewody są o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -12 dB na +12 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 100, B 251, C 500, D 2400, E 10000.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zwiększył się 4 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego zwiększył się 2 razy: A spadł o 6 dB, B spadł o 12 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 12 dB, E nie zmienił się.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+2mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, N podano masę, a na zwarte wejścia F i L podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVF napięcie załamka R wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Odprowadzenia dwubiegunowe rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 35 Hz, aby sygnał o częstotliwości 60 Hz był tłumiony przynajmniej 8 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –5V 0 +5V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 0.5V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 12, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 160, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 60 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
W wzmacniaczu pomiarowym dla uzyskania dużego wsp. CMRR wzmocnienie pierwszego stopnia powinno być: A =1, B małe, C duże, D =połowie całkowitego wzmocnienia wzmacniacza, E nie ma wpływu na CMRR.
W systemie odprowadzeń Franka, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów pomiędzy pacjentem i wzmacniaczem: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie klasycznego aparatu EKG 12 odprowadzeniowego, na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów (w odniesieniu do masy): A 3, B 6, C 8, D 9, E 12.
Obliczyć (w zaokr. do pełnych sek.) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 100 J, przez rezystor rozładowujący 150 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi, tzn. napięcie na elektrodach nie przekraczało 24 V: A 6, B 8, C 10, D 12, E 15.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U, a rezystancja pacjenta wynosi R. W chwili zamknięcia wyłącznika maksymalny prąd płynący przez pacjenta będzie wynosił: A U/R, B 0.5*U/R, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+2mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, C1, C2, C3, podano sygnał, a na zwarte wejścia F, C4, C5, C6, N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V3 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.0 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (3.1V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.1 mVp-p: A >90 dB, B >80 dB, C >70 dB, D >60 dB, E > 50 dB.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 10 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 200 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 500 Hz, D 625 Hz, E 1000 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 4 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 6 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 2 ms: A 159 Hz, B 200 Hz, C 250 Hz, D 277 Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 30 μF włączona jest indukcyjność 50 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>71 Ω, B Rp>82 Ω, C Rp>100 Ω, D Rp<82 Ω, E Rp<100Ω.
Statyczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza powoduje: A nie ma wpływu na liczbę multiplekserów analogowych, B zwiększenie liczby multiplekserów analogowych, C zmniejszenie liczby multiplekserów analogowych, D nie ma wpływu na liczbę wzmacniaczy różnicowych, E z wymienionych odpowiedzi.
Jakie zjawisko głównie ogranicza zasięg obrazowania struktur w USG: A tłumienie, B ugięcie, C odbicie, D załamanie, E rozproszenie .
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej pojemności bariery galwanicznej złożonej dwóch równolegle połączonych barier galwanicznych: A pojemności się sumują, B przyjęcie większej z pojemności, C pojemności się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z pojemności, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać wartość napięcia testowego dla sprawdzania wytrzymałości izolacji urządzenia medyczngo wykonanego w 1 klasie ochronności (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 1kV, B 1.5kV, C 2kV, D 2.5kV, E 4kV.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie pojedynczego uszkodzenia , dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=12 pF i Cb2=24 pF, a wytrzymałości Ub1=3 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 4 kV, D 4,5 kV, E 5kV.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas odbioru, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami z kolejnych 5 przetworników. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający uzyskanie efektu ogniskowania wiązki: A: 9, 10, 11, 12, 13 B: 9, 10, 11, 10, 9 C: 11, 10, 9, 10, 11 D: 9,
10, 9, 10, 9 E: 10, 10, 9, 10, 10.
W głowicy ultrasonografu zastosowano warstwę sprzęgającą z tworzywa X o pewnym kształcie. Jaki kształt tej warstwy zapewni osiowe skupienie wiązki UD w tkankach miękkich. Prędkość rozchodzenia się fali UD w tkankach = 1500 m/s, w tworzywie X 5000 m/s. A płasko-wklęsły, B płasko-wypukły, C dwuwypukły, D płaski ściany równoległe, E żadna z wymienionych odpowiedzi.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.999 a 10.001 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 90, C 500, D 1000, E 2000.
Dobierz wartość pojemności prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość rezystancji wynosi 1000 kΩ A 0.5 uF, B 1 uF, C 2uF, D 5 uF, E 10 uF.
Do rozszczepienia światła w spektrofotometrze (wykorzystywanym podczas laboratorium) zastosowano: A pryzmat, B monochromator, C soczewkę, D siatkę dyfrakcyjną, E polaryzator.
Różnica w kształcie sygnałów pochodzących z różnych detektorów na ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" spowodowana jest: A powierzchnią czynną detektorów, B pasmem przenoszenia detektorów, C rodzajem wykorzystanego wzmacniacza operacyjnego, D różnicą w sposobie zasilania wzmacniaczy. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Prędkość opadania kropel w ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" uzależniona jest od: A czasu opadania pojedynczej kropli, B czasu pomiędzy kroplami, C prędkość nie zależy od żadnych czynników, D prędkość opadania kropel jest stała. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.2 V, napięcie baterii jest stałe. A 1.75 Ah, B 2 Ah, C 2.94 Ah, D 1.54 Ah, E 1.85 Ah .
Bateria o pojemności 1.2Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 107, B 97, C87, D 77, E 67.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4V) i 300 (Up=6V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 100, B 125, C 150, D 200, E 250.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1.2 ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=6V), i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=5V), dla obciążenia 1000. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 1 μF, C 2.2 μF, D 3.3 μF, D 4.7μF, E 6.6 μF.
W trybie testowym okres generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 8x8 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.5 ms, amplituda 5 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawa czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -.
Z analizy zapisu sygnału EKG w spoczynku, dla zdrowej osoby, uzyskano następujące wartości pomiarów: średnią częstość uderzeń serca na minutę HR = 70 [1/min] oraz średni czas trwania odcinka QT = 351 [ms]. Które z wartości pomiarów można uznać za pochodzące od tej samej osoby dla badania EKG wykonanego zaraz po wysiłku: A. HR = 109 [1/min], QT = 292 [ms], B. HR = 60 [1/min], QT = 270 [ms], C. HR = 105 [1/min], QT = 375 [ms], D. HR = 65 [1/min], QT =380 [ms], E. HR = 75 [1/min], QT =380 [ms .
Średnią częstość uderzeń serca na minutę wyznacza się w oparciu o czas trwania odcinka: A. P-T, B. Q-R, C. S-T,
D. R-R, E R-T.
W wyniku pomiarów z wykorzystaniem odprowadzeń Wilsona otrzymano amplitudę załamka P na poziomie 0.6667 [mV]. Ten sam załamek P obserwowany z wykorzystaniem odprowadzeń Goldbergera będzie miał amplitudę około: A. 2 [mV], B. 1 [mV], C. 0,2222 [mV], D. 0,3333 [mV], E 0,5 [mV].
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 1000Hz na 250 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału,
wyborze co czwartej próbki sygnału, C. przemnożeniu próbek sygnału przez 4, D. przemnożeniu próbek sygnału przez 25, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Dla 10-tego zespołu QRS wyznaczono próg detekcji P[10] = 1 [mV], amplituda piku funkcji detekcyjnej dla tego zespołu wynosiła 2.6667 [mV]. Jaka będzie wartość progu detekcji dla kolejnego zespołu, w metodzie detekcji zespołów QRS prezentowanej w przygotowaniu do laboratorium: A. 1,25 [mV], B. 1 [mV], C. 1,3333 [mV], D. 2 [mV , E. 3 [mV].
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.25 sek, B 0.30 sek, C 0.35 sek, D 0.40 sek, E 0.45 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.5 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.333 mV/sek, B 0.444 mV/sek, C 0.555 mV/sek, D 0.666 mV/sek, E 0.777 mV/sek.
Przyczyną powstania ruchów korekcyjnych oka są: A ciągłe, szybkie ruchy obiektu, na który patrzymy, B powolne, niewielkie zmiany położenia, które należy korygować, C mruganie, D zamknięcie powiek, E przesuwanie się obiektu tylko w kierunku pionowym.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={10, 12, 13, 12, 18, 13, 11, 9, 8, 1, 2, 7, 10, 12} wyskalowane w stopniach. Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 6 [o/sek] i -7 [o/sek], B -7 [o/sek] i 5 [o/sek], C 5 [o/sek] i -6 [o/sek], D -6 [o/sek] i 5 [o/sek], E 5 [o/sek] i -5 [o/sek].
Oko w chwili T1=2 sek wykonało ruch w prawą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peak-to-peak Up- p=0.300 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= ─0.100 mV. Współczynnik skalujący K=110 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =310 [o/sek], B =320 [o/sek], C =330 [o/sek], D =340 [o/sek], E =350 [o/sek].
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG (wynik podać w zaokrągleniu do pełnych sekund): A 1 s, B 1.5 s, C 2 s, D 3 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 1 ms, B 1.25 ms, C 1.6 ms, D 2 ms, E 2.5 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami czerwonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, R, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1.5V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.33 mVp-p: A >90 dB, B >82 dB, C >74 dB, D >65 dB, E > 50 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG obejmujących odprowadzenia kończynowe i przedsercowe, na wejściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 3, B 6, C 8, D 9, E 10.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=10 pF i Cb2=15 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3.3 kV, C 4 kV, D, E 5 kV.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć ujemnych przyjmuje skrajne wartości: -9.99 a -10.01 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 90, C 500, D 1000, E 2000.
Dobierz wartość pojemności prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość rezystancji wynosi 100 kΩ A 0.5 uF, B 1 uF, C 2uF, D 5 uF, E 10 uF.
Parametry prostej rzutowania w tomografie przyrostowym z wiązką szpilkową są określone przez wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania oraz odległość „l‟ prostej rzutowania od środka obrotu zespołu źródło-detektor. Wiedząc, że współrzędne środka obrotu wynoszą {x0,y0}, obliczyć współczynniki równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +
Strzałkowanie osi układu współrzędnych zwyczajowe (oś Y do góry, oś X w prawo). Do obliczeń przyjąć: l=20;
=30°; x0,=20; y0 = 30. A A = -√3, B = (70-20√3); B A = +√3, B = (70+20√3); C A = +√3, B = (70-20√3) , D
A = -√3, B = (70+20√3) , E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Różnica w kształcie sygnałów pochodzących z różnych detektorów na ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" spowodowana jest: A powierzchnią czynną detektorów, B pasmem przenoszenia detektorów, C rodzajem wykorzystanego wzmacniacza operacyjnego, D różnicą w sposobie zasilania wzmacniaczy. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Prędkość opadania kropel w ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" uzależniona jest od: A czasu opadania pojedynczej kropli, B czasu pomiędzy kroplami, C prędkość nie zależy od żadnych czynników, D prędkość opadania kropel jest stała. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 0.5 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 6 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 500 Ω, amplituda impulsu = 7.2 V, napięcie baterii jest stałe. A 1.75 Ah, B 2 Ah, C 2.24 Ah, D 1.54 Ah, E 1.89 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 5 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 107, B 97, C87, D 77, E 67.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=5V) i 300 (Up=6V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 10, B 25, C 33, D 40, E 50.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 0.5 ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=6V), i po czasie 0.5 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=5V), dla obciążenia 500. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 2.2 μF, B 3.3 μF, C 4.7μF, D 5.5μF, E 6.6 μF.
W trybie rytmu sztywnego (nie w trybie testowym) częstość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 8x8 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.5 ms, amplituda 5 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawa czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw , zbocze -.
W wyniku pomiarów sygnału EKG otrzymano czas trwania zespołu QRS = 100 [ms]. Jaka jest średnia częstość uderzeń serca na minutę (HR)?: A HR = 60 [1/min], B HR = 100 [1/min], C HR = 120 [1/min], D HR = 140 [1/min], E nie można na tej podstawie określić HR.
W wyniku pomiarów uzyskano następujące potencjały kończynowe: prawej ręki 1 [mV], lewej ręki 2 [mV] oraz lewej nogi 3 [mV]. Jakie będzie wartość napięcia w odprowadzeniu UI Einthovena? A 1mV, B 3 [mV], C -1 [mV], D 2 [mV].
Który z wyróżnionych fragmentów sygnału EKG charakteryzuje się najwyższą energią? A. zespól QRS, B. odcinek P-T,
C. odcinek P-R, D. załamek T, E odcinek P-Q.
Podczas badania wysiłkowego EKG najlepiej wykorzystywać sygnał z odprowadzeń: A Einthovena, B Goldberga, C kończynowych, D przedsercowych Wilsona, E dowolnego odprowadzenia .
Dla funkcji opisującej otrzymano następujące wartości progowe P1 = 60 [ms] oraz P2 = 140 [ms]. W której milisekundzie zapisu leży punkt wykrycia zespołu QRS? A. 100 [ms], B. 60 [ms], C. 140 [ms], D80 [ms], E 120 [ms].
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 6 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.140 sek, B 0.144 sek, C 0.148 sek, D 0.152 sek, E 0.156 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.6912 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.65 mV/sek, B 0.70 mV/sek, C 0.75 mV/sek, D 0.80 mV/sek, E 0.85 mV/sek.
Mrugnięcie powiekami w sygnale EOG:: A powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie poziomej, B powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie pionowej, C powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyznach poziomej i pionowej, D nie powoduje widocznych skutków, E pojawia się jako impuls o amplitudzie ujemnej.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={30, 36, 39, 36, 54, 39, 33, 27, 24, 3, 6, 21, 30, 36} wyskalowane w stopniach. Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 18 [o/sek] i -21 [o/sek], B -21 [o/sek] i 15 [o/sek], C 15 [o/sek] i -18 [o/sek], -18 [o/sek] i 15 [o/sek], E 15 [o/sek] i -15 [o/sek].
Gdy oko wykonuje ruch śledzący obiekt poruszający się po okręgu zgodnie z ruchem wskazówek zegara, to rejestrując sygnał EOG w dwóch płaszczyznach otrzymuje się: A sygnały EOGx(t) i EOGy(t) mające kształty sinusoidalne, B sygnał EOGx(t) jest sinusoidalny, a EOGy(t) jest sygnałem „piłokształtnym”, C sygnał EOGx(t) jest „piłokształtnym”, a EOGy(t) jest sygnałem sinusoidalnym, D sygnały EOGx(t) i EOGy(t) są „piłokształtne”, ale przesunięte względem siebie, E sygnał EOGx(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z „prawej-do-lewej”, a EOGy(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z „lewej-do-prawej”.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla częstotliwości granicznej 0.1Hz: A 1 s, B 1,6 s, C2 s, D 3.2 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla częstotliwości granicznej równej 50 Hz: A 1.25 ms, B 1.6 ms, C 2 ms, D 2.5 ms, E 3,2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami zielonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i F podano sygnał, a na zwarte wejścia R i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu III napięcie załamka R wynosi:
A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Podłączono sygnał z generatora (2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie przedsercowych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego, traktowanego jako odrębny układ, występuje następująca liczba przewodów: A 6, B 7, C 8, D 9, E 10.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=10 pF i Cb2=15 pF, a wytrzymałości Ub1=3 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 3.3 kV, D 4 kV, E 5 kV.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG (wynik podać w zaokrągleniu do pełnych sekund): A 1 s, B 1.5 s, C 2 s, D 3 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 1 ms, B 1.25 ms, C 1.6 ms, D 2 ms, E 2.5 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami czerwonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, B wszystkie przewody o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -10 dB na 0 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 10, B 33, C 100 D 330, E 1000.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zwiększył się 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego zmniejszył się 2 razy: A spadł o 6 dB, B spadł o 12 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 12 dB, E nie zmienił się.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+2mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia F i R podano masę, a na zwarte wejścia L i N podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVR napięcie załamka R wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 200 J. Pojemność akumulatora Q=2 Ah, napięcie akumulatora U=8 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =5 A, sprawność przetwornicy =42%
: A 4, B 6, C 8, D 10, E 12.
Odprowadzenia jednobiegunowe rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 200 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=2 Ah i napięciu U=6 V, przy sprawności przetwornicy =49%. Przyjąć, że 70% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 30% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 109, B 97, C 85, D 74, E 66.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest filtr górnoprzpustowy. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego filtru: A uzyskanie dużej rezystancji wejściowej wzmacniacza, B ograniczenie szumów źródła sygnału, C ograniczenie szumów wzmacniacza, D usuniecie napięcia polaryzacji elektrod, E usuniecie prądu polaryzacji wejść wzmacniacza.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 35 Hz, aby sygnał o częstotliwości 60 Hz był tłumiony przynajmniej 5 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
W wzmacniaczu wielostopniowym współczynnik CMRR całego wzmacniacza jest: A równy sumie wsp. CMRR kolejnych stopni, B mniejszy niż wsp. CMRR 1 stopnia, C mniejszy niż wsp. CMRR ostatniego stopnia, D mniejszy niż iloczyn wsp. CMRR kolejnych stopni, E równy iloczynowi wsp. CMRR kolejnych stopni.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, R, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu
V1 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1.5V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG obejmujacych odprowadzenia kończynowe i przedsercowe, na wejściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 3, B 6, C 8, D 9, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 100 J, przez rezystor rozładowujący 200 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi tzn. napięcie na elektrodach nie przekraczało 24 V: A 5, B 8, C10, D 15, E 20.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U. Jeżeli indukcyjność zostanie zwarta, to w chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosił: A U/R, B U/L, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –6V 0 +6V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 1V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 15, C 16.7, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 150, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 500 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 625 Hz, D 800 Hz, E 1000 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms: A 116 Hz, B 125 Hz, C 177 Hz, D 250 Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 33 μF włączona jest indukcyjność 75 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>75 Ω, B Rp>96 Ω, C Rp>115 Ω, D Rp<96 Ω, E Rp<115Ω.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=10 pF i Cb2=15 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3.3 kV, C 4 kV, D, E 5 kV.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej pojemności bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych barier galwanicznych: A pojemności się sumują, B przyjęcie większej z pojemności, C pojemności się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z pojemności, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami w kolejnych 5 przetwornikach. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający uzyskanie osiowego skupienia wiązki: A: 11, 12, 13, 12, 11 B: 11, 12, 11, 12, 11 C:
13, 12, 11, 12, 13 D: 11, 13, 11, 13, 11 E: 13, 11, 11, 11, 13.
W ultradźwiękowym detektorze przepływu z falą ciągłą, zastosowano głowice o częstotliwości 5 MHz. Dobierz częstotliwość graniczną filtra dolnoprzepustowego dla częstotliwości dopplerowskiej przy założeniu, że maksymalna szybkość przepływu krwi w badanym naczyniu nie przekracza 0.75 m/s. Prędkość fali UD w krwi przyjąć = 1500 m/s. A
KHz, , B 10 KHz, C 7.5 KHz, D 6.7 KHz, E 5 KHz.
Dynamiczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza powoduje: A zmniejszenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych (Uwy=A-B), B zmniejszenie liczby multiplekserów analogowych, C zwiększenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych, D nie ma wpływu na liczbę bloków wzmacniaczy różnicowych, E nie ma wpływu na liczbę multiplekserów analogowych.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, B maleje ze wzrostem częstotliwości, C rośnie ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu o paśmie 0.1-80 Hz (wynik podać w zaokrągleniu do pełnych sekund): A 1 s, B 1.5 s, C 2 s, D 3 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu w wzmacniaczu o paśmie 0.1-80 Hz: A 1 ms, B 1.25 ms, C 1.6 ms, D 2 ms, E 2.5 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 100 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1 Ah i napięciu U=6 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 60% pojemności akumulatora przeznaczone jest na
ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 40% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 109, B 97, C 85, D 74, E 65.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest filtr dolnoprzepustowy. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego filtru: A uzyskanie dużej rezystancji wejściowej wzmacniacza, B ograniczenie pasma sygnału i szumów, C ograniczenie szumów wzmacniacza, D usuniecie napięcia polaryzacji elektrod, E usuniecie prądu polaryzacji wejść wzmacniacza.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 100 J. Pojemność akumulatora Q=2 Ah, napięcie akumulatora U=10 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =5 A, sprawność przetwornicy
=50% : A 4, B 6, C 8, D 10, E 12.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy odwrócony zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami żółtym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, B wszystkie przewody o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -10 dB na 10 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 100, B 330, C 1000 D 3300, E 10000.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zwiększył się 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego nie zmienił się: A spadł o 6 dB, B spadł o 12 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 12 dB, E nie zmienił się.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia podano R i N masę, a na zwarte wejścia F i L podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVR napięcie załamka R
wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Odprowadzenia dwubiegunowe rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy punktem (elektrodą) odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 30 Hz, aby sygnał o częstotliwości 60 Hz był tłumiony przynajmniej 15 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –4V 0 +4V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 1V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 15, C 16.7, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 250, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
W wzmacniaczu wielostopniowym współczynnik CMRR całego wzmacniacza jest: A równy sumie wsp. CMRR kolejnych stopni, B mniejszy niż wsp. CMRR 1 stopnia, C mniejszy niż wsp. CMRR ostatniego stopnia, D mniejszy niż iloczyn wsp. CMRR kolejnych stopni, E równy iloczynowi wsp. CMRR kolejnych stopni.
W systemie klasycznego aparatu EKG 12 odprowadzeniowego, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie odprowadzeń Franka na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 3, B 6, C 7, D 8, E 9.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 33 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 100 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi tzn. napięcie na elektrodach nie przekraczało 24 V: A 5, B 8, C10, D 15, E 20.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U. W chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosił: A U/R, B U/L, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+2mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, R, F, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1
napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.0 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1.5V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik
CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.15 mVp-p: A >90 dB, B >80 dB, C >70 dB, D >60 dB, E > 50 dB.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 5 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 100 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 500 Hz, D 750 Hz, E 1000 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 10 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 2 ms: A 79 Hz, B 100 Hz, C 127 Hz, D 250 Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 33 μF włączona jest indukcyjność 75 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>75 Ω, B Rp>96 Ω, C Rp>115 Ω, D Rp<96 Ω, E Rp<75Ω.
Dynamiczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza powoduje: A zmniejszenie liczby bloków multiplekserów analogowych, B zwiększenie liczby multiplekserów analogowych, C zwiększenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych, D nie ma wpływu na liczbę bloków wzmacniaczy różnicowych, E nie ma wpływu na liczbę multiplekserów analogowych.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, B maleje ze wzrostem częstotliwości, C rośnie ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B przyjęcie większej z wytrzymałości, C wytrzymałości się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=10 pF i Cb2=15 pF, a wytrzymałości Ub1=3 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3.3 kV, C 4 kV, D, E 5 kV.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami w kolejnych 5 przetwornikach. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający uzyskanie odchylenia wiązki: A: 11, 12, 13, 14, 15 B: 11, 12, 11, 12, 11 C: 13, 12, 11,
12, 13 D: 11, 12, 11, 12, 11 E: 13, 11, 11, 11, 13.
W ultradźwiękowym detektorze przepływu z falą ciągłą, zastosowano głowice o częstotliwości 10 MHz. Dobierz częstotliwość graniczną filtra dolnoprzepustowego dla częstotliwości dopplerowskiej przy założeniu, że maksymalna szybkość przepływu krwi w badanym naczyniu nie przekracza 1 m/s. Prędkość fali UD w krwi przyjąć = 1500 m/s. A
KHz, , B 10 KHz, C 7.5 KHz, D 6.7 KHz, E 5 KHz.
Współrzędne (x,y) położenia źródła promieniowania X oraz detektora w tomografie komputerowym I generacji wynoszą (200,600) (źródło) oraz (400,200) (detektor). Współrzędne środka obrotu zespołu źródło-detektor wynoszą (200,200). Wyznaczyć kąt Beta oraz przesunięcie L charakteryzujące położenie prostej rzutowania. A 30,24 [st]; 173,20 B 26,57 [st]; 178,92 C 63,43 [st]; 211,48 D 149,66 [st];208,33 E 153,43 [st];176,13.
Zakładając, że środek obrotu zespołu źródło-detektor w tomografie CT pierwszej generacji pokrywa się ze środkiem centralnego oczka obszaru rekonstrukcji, wyznaczyć długość drogi przejścia wiązki promieniowania przez to oczko. Dane do obliczeń: bok oczka=100; wsp. środka obrotu (0,0); Beta = 60[stopni]; L=20. A 111,55 B 91,15 C 141.42 D 121.25 E 66,78.
Podczas rekonstrukcji obrazu przekroju (3x3) metodą ART, wartości wektora rozwiązań, liczone dla kolejnego równania wynoszą R = [ 1 , 3 , 2 , 6 , 6 , 2 , 3 , 0 , 5]. Wiedząc, że wartości wektora współczynników w tym równaniu wynoszą A=[ 1 , 0 , 0 , 1 , 1 , 0 , 0 , 1 , 1 ] oraz, że wyraz wolny wynosi C=100; podać zmodyfikowaną wartość R5 po przetworzeniu tego równania. A -10,4 B 29,6 C 22,4 D –17,6 E –14,0.
W równaniu rzutu przechodzącego przez siatkę obszaru rekonstrukcji złożoną z 10x10 jednakowych oczek kwadratowych, liczba niezerowych współczynników tego równania wynosi co najwyżej: A 11, B 10, C 50, D 21, E 15.
Do uzyskania poprawnego rezultatu rekonstrukcji obrazu metodą ART. Na podstawie rzutów, których położenie określają parametry Beta oraz L, wymagane są: A stały przyrost Beta oraz stały przyrost L, B stały przyrost Beta oraz dowolny przyrost L, C dowolny przyrost Beta oraz stały przyrost L, D dowolny przyrost Beta oraz dowolny przyrost L, E Beta oraz L nie mogą być zmieniane skokowo.
Do pomiaru pulsu wykorzystano laboratoryjny model pulsometru, na wyjściu którego zarejestrowano przebieg, którego parametry są następujące: okres 1000 [ms] oraz wartość międzyszczytowa 1 [V]. Podaj wartość pulsu. A 10, B 20, C 50, D 60, E 100.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.99 a 10.01 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o amplitudzie 1 [V]? A 100, B 90, C 50, D 10, E 1000.
Dobierz wartość pojemności prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość rezystancji wynosi 500 kΩ A 0.5 uF, B 1 uF, C 2uF, D 5 uF, E 10 uF.
Do rozszczepienia światła w spektrofotometrze (wykorzystywanym podczas laboratorium) zastosowano: A pryzmat, B monochromator, C soczewkę, D siatkę dyfrakcyjną, E polaryzator.
Dwukrotne rozszerzenie skali amplitudy w wyświetlanym elektrokardiogramie (np. z 1cm/1mV na 2cm/1mV) powoduje: A nie wpływa na interpretacje zapisu, B zafałszowanie pulsu (jest dwukrotnie wolniejszy), C zafałszowanie detekcji QRS (dwukrotnie większa liczba próbek pomiędzy sąsiednimi zespołami), D zafałszowanie pulsu (jest dwukrotnie szybszy), E zafałszowanie detekcji QRS (dwukrotnie mniejsza liczba próbek pomiędzy sąsiednimi zespołami).
Aby móc wykrywać zespoły QRS, częstotliwość próbkowania sygnału EKG: A musi wynosić 250Hz, B musi wynosić 1000Hz, C musi wynosić całkowitą wielokrotność 250Hz, D musi wynosić całkowitą wielokrotność 1000Hz, E żadne z powyższych.
Pierwszym etapem prezentowanej w Dodatku A do instrukcji laboratoryjnej nt. EKG metody detekcji zespołów QRS jest: A filtracja filtrem rekursywnym typu IzoNotch, B filtracja filtrem zaporowym, C filtracja filtrem pasmowo- przepustowym, D filtracja filtrem pasmowo-zaporowym, E ustalenie progu detekcji.
Skurcz mięśniowy na elektrokardiogramie objawia się: A charakterystycznym pogrubieniem zapisu, B drastycznym obniżeniem amplitudy załamków, C drastycznym zwiększeniem amplitudy załamków, D falowaniem izolinii, E przerwami w zapisie.
Elektroda koloru czarnego powinna być założona na: A prawą rękę B prawą nogę C lewą nogę D lewą rękę E jest jedną z elektrod do odpr. Przedsercowych.
Amplituda sygnału EOG zarejestrowanego w płaszczyźnie pionowej ma znak dodatni, gdy: A elektroda (+) jest z prawej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po lewej stronie oka, B elektroda (+) jest z lewej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, C elektroda (+) umieszczona jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pod okiem, D elektroda (+) jest umieszczona pomiędzy oczami, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, E elektroda (+) jest umieszczona pod lewym okiem, a elektroda (-) nad prawym okiem.
Oko w chwili T1=1 sek wykonało ruch w prawą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peek-to-peek Up- p=0.300 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= ─0.200 mV. Współczynnik skalujący K=90 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =250 [o/sek], B =270 [o/sek], C =290 [o/sek], D =310 [o/sek], E =330 [o/sek].
Mrugnięcie powiekami jest widoczne w sygnale EOG: A B C D E A rejestrując sygnał w kierunku poziomym i niezależnie od częstotliwości próbkowania, B rejestrując sygnał w kierunku poziomym tylko z częstotliwością próbkowania fs>500 Hz, C rejestrując sygnał w kierunku pionowym niezależnie od częstotliwości próbkowania, D rejestrując sygnał niezależnie od ułożenia elektrod, E rejestrując sygnał z dwóch kanałów i dokonując jednoczesnego ich sumowania.
Na wartość amplitudy sygnału EOG rejestrowanego w kierunku poziomym nie wpływa: A różnica potencjałów między siatkówką a rogówką, B zmiana natężenia pola elektrycznego wokół oka C aktywność elektryczna mięśni sterujących ruchem oka D ruchy powiekami (mruganie), E zamknięcie oczu.
Ruch sakkadyczny charakteryzuje się: A zwykle wysoką prędkością i zawsze dużym przyspieszeniem kątowym, B wolnymi ruchami oka i niedużym przyspieszeniem kątowym, C wykonywaniem dodatkowych ruchów powiekami D jest wykonywany tylko w jednym kierunku (pionowym lub poziomym), E w sygnale EOG bardzo małymi wartościami amplitude.
Różnica w kształcie sygnałów pochodzących z różnych detektorów na ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" spowodowana jest: A powierzchnią czynną detektorów, B pasmem przenoszenia detektorów, C rodzajem wykorzystanego wzmacniacza operacyjnego, D różnicą w sposobie zasilania wzmacniaczy. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Prędkość opadania kropel w ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" uzależniona jest od: A czasu opadania pojedynczej kropli, B czasu pomiędzy kroplami, C prędkość nie zależy od żadnych czynników, D prędkość opadania kropel jest stała. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 0.75 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 12 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.2 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.75 Ah, B 1 Ah, C 1.04 Ah, D 1.42 Ah, E 1.85 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 5 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 8.8 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 102, B 93, C 84, D 75, E 66.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień
wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 10, B 12.5, C 15, D 20, E 25.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=5V), i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=4V), dla obciążenia 950. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 1 μF, C 2.2 μF, D 3.3 μF, D 4.7μF E 6.8 μF.
W trybie testowym częstość stymulatora wraz z upływem czasu: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Jaka zasada obowiązuje przy doborze częstotliwości w trybie testowym, dla stymulatora typu „on demand“: A częstotliwość powinna śledzić za częstotliwością serca, B powinna być mniejsza niż spoczynkowa częstotliwość serca, C powinna być większa niż minimalna częstotliwość serca, D powinna być równa średniej częstotliwości serca, E żadna z wymienionych odpowiedzi.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 10x10 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.75 ms, amplituda 6 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawa czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw,), zbocze +, -). A 1V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze +, B 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, C 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm,
+1V, wyzw., zbocze +, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -.
W tabeli są przedstawione zarejestrowane próbki sygnału EOG x(n). Dla dyskretnych momentów czasu n=7, 8, 9, 10 kolejne próbki pochodnej sygnału x(n) podane w [µV/s] są odpowiednio równe: A 0, -20, -40, 20; B -20, 0, -20, -40; C
-20, -40, 20, 40; D -10, -20, 0, -20; E -40, -10, -20, 0.
n [s] | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
x(n) [µV] | 100 | 50 | -20 | -30 | -70 | -80 | -100 | -100 | -120 | -160 | -140 | -100 |
Oko wykonuje ruch sakkadyczny w prawo z pozycji =-25o w chwili t1=0.3 [sek] z prędkością kątową =250 [o/sek].
Gdzie znajdzie się oko w chwili t2=0.35 [sek] i jakie są odpowiadające tym pozycjom poziomy napięć, jeśli współczynnik skalujący wynosi K=100 [o/mV]? A =25o, U1=-0.25 mV, U2=0.25 mv B =12.5o, U1=-0.25 mV, U2=0.125 mV, C =0o, U1=-0.25 mV, U2=0.0 mV, D =-12.5o, U1=-0.25 mV, U2=-0.125 mV, E =-15o, U1=-0.25 mV, U2=-0.15 mV.
Oko wykonuje ruch sakkadyczny w lewo z pozycji 1=30o w chwili t1=0.4 [sek] z prędkością kątową =562.5 [o/sek].
Gdzie znajdzie się oko w chwili t2=0.48 [sek] i jakie są odpowiadające tym pozycjom poziomy napięć, jeśli współczynnik skalujący wynosi K=150 [o/mV]? A 2=15o, U1=-0.4 mV, U2=0.1 mV, B 2=7.5o, U1=-0.2 mV, U2=0.05 mV, C 2=0o, U1=-0.15 mV, U2=0.0 mV, D 2=-7.5o, U1=0.2 mV, U2=0.05 mV, E 2=-15o, U1=0.2 mV, U2=-0.1 mV.
Refiksacja to ruch oka: A kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, B połączony z ruchem głowy, C połączony z mruganiem powiek, D powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku, E wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia.
1. Na rysunku przedstawiono fragment sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania tekstu. Jaka jest średnia prędkość narastania sygnału [mV/sek], gdy czytamy pojedynczą linię tekstu, i jaka jest średnia prędkość powrotu [mV/sek] oka do początku linii? A du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-3 mV/sek, B du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-3.5 mV/sek, C du(t)/dt = 0.082 mV/sek , du(t)/dt=-4.0 mV/sek, D du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-2.5 mV/sek, E du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-
2.75 mV/sek.
Na rysunku przedstawiono fragment sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania tekstu. Jaka jest średnia prędkość narastania sygnału [mV/sek], gdy czytamy pojedynczą linię tekstu, i jaka jest średnia prędkość powrotu [mV/sek] oka do początku linii? A du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-3 mV/sek, B du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-3.5 mV/sek, C du(t)/dt = 0.082 mV/sek , du(t)/dt=-4.0 mV/sek, D du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-2.5 mV/sek, E du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-2.75 mV/sek.
Do pomiaru pulsu wykorzystano laboratoryjny model pulsometru, na wyjściu którego zarejestrowano przebieg, którego parametry są następujące: częstotliwość 1 [Hz] oraz wartość międzyszczytowa 1 [V]. Podaj wartość pulsu. A 10, B 20, C 50, D 60, E 100.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Składowa stała tego sygnału ma wartość 10 [V], a współczynnik głębokości modulacji wynosi 0.001. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o amplitudzie 1 [V]? A 100, B 90, C 50, D 10, E 1000.
Dobierz wartość rezystancji prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość pojemności wynosi 2 μF. A 100 kΩ, B 200 kΩ , C 500 kΩ, D 1 MΩ , E 2 MΩ.
Do rozszczepienia światła w spektrofotometrze (wykorzystywanym podczas laboratorium) zastosowano: A siatkę dyfrakcyjną, B pryzmat, C monochromator, D soczewkę, E polaryzator.
Puls jest wyrażany w: A Liczbie uderzeń na minutę, B ms, C Hz, D Liczbie uderzeń, E Liczbie uderzeń na sekundę.
Odcinek elektrokardiogramu wraz z sąsiednim załamkiem nazywany jest: A linią bazową, B odcinkiem Einthovena, C
interwałem, D odstępem, E załamaniem.
Zwilżenie skóry (na kontakcie z elektrodą elektrokardiogramu) wodą lub żelem ma na celu: A zmniejszenie oporności elektrody, B zwiększenie oporności elektrody, C zmniejszenie oporności skóry, D zwiększenie oporności skóry, E wyrównanie potencjałów skóry i elektrody.
W metodzie detekcji zespołów QRS, stosowanej w czasie laboratorium, używa się kaskady filtrów. Ile filtrów wchodzi w jej skład? A 1, B 2, C 3, D 4, E 5.
Elektroda koloru żółtego powinna być założona na: A prawą rękę, B prawą nogę, C lewą nogę, D lewą rękę, E zwarta z odprowadzeniami przedsercowymi.
Aby wyznaczyć puls, należy zarejestrować zapis: A z odprowadzenia I, B z trzech odprowadzeń: I, II, III, C z sześciu odprowadzeń przedsercowych, D z jednego odprowadzenia przedsercowego, E z dowolnego odprowadzenia.
W stymulatorze implantowanym znajduje się przetwornica o sprawności 100%, do zasilania stopnia wyjściowego stymulatora. Zakładając, że parametry zastępcze pacjenta nie ulegają zmianie, proszę wskazać przy którym zestawie nastaw parametrów impulsu stymulatora, czas pracy stymulatora będzie największy: A 1ms, 5V, B 0.75 ms, 6V, C 1.25 ms, 4V, D 0.75 ms, 7V, E 1.25 ms, 4,5V
Podczas okresowego badania pacjenta z wszczepionym stymulatorem, zmieniono amplitudę impulsu stymulującego z 5V na 5.5V. Jak wpłynie to na czas pracy stymulatora, zakładając 100% sprawność układów wewnętrznej przetwornicy stymulatora, przyjmując, że parametry zastępcze pacjenta nie ulegają zmianie i zaniedbując pobór prądu przez pozostałe układy stymulatora. A bez zmian, B zwiększenie o ok. 10%, C zmniejszenie o ok. 10%, D zwiększenie o ok. 20%, E zmniejszenie o ok. 20%.
Współrzędne (x,y) położenia źródła promieniowania X oraz detektora w tomografie komputerowym I generacji wynoszą (200,600) (źródło) oraz (400,200) (detektor). Współrzędne środka obrotu zespołu źródło-detektor wynoszą (200,200). Wyznaczyć kąt Beta oraz przesunięcie L charakteryzujące położenie prostej rzutowania. A 22,24 [st]; 141,20 B 26,57 [st]; 178,92 C 66,43 [st]; 111,48 D 57,66 [st];228,33 E 53,43 [st];146,13.
Zakładając, że środek obrotu zespołu źródło-detektor w tomografie CT pierwszej generacji pokrywa się ze środkiem centralnego oczka obszaru rekonstrukcji, wyznaczyć długość drogi przejścia wiązki promieniowania przez to oczko. Dane do obliczeń: bok oczka=100; wsp. środka obrotu (0,0); Beta = 60[stopni]; L=20. A 111,55 B 121,15 C 141.42 D 161.25 E 100,00.
Podczas rekonstrukcji obrazu przekroju (3x3) metodą ART, wartości wektora rozwiązań, liczone dla kolejnego równania wynoszą R = [ 1 , 3 , 2 , 6 , 6 , 2 , 3 , 0 , 5]. Wiedząc, że wartości wektora współczynników w tym równaniu wynoszą A=[ 1 , 0 , 0 , 1 , 1 , 0 , 0 , 1 , 1 ] oraz, że wyraz wolny wynosi C=100; podać zmodyfikowaną wartość R5 po przetworzeniu tego równania. A -17,4 B 25,6 C 22,4 D –19,6 E –15,0.
W równaniu rzutu przechodzącego przez siatkę obszaru rekonstrukcji złożoną z 11x11 jednakowych oczek kwadratowych, liczba niezerowych współczynników tego równania wynosi co najwyżej: A 20, B 21, C 22, D 33, E 44.
Do uzyskania poprawnego rezultatu rekonstrukcji obrazu metodą ART. Na podstawie rzutów, których położenie określają parametry Beta oraz L, wymagane są: A stały przyrost Beta oraz stały przyrost L, B stały przyrost Beta oraz dowolny przyrost L, C dowolny przyrost Beta oraz dowolny przyrost L, D dowolny przyrost Beta oraz stały przyrost L, E Beta oraz L nie mogą być zmieniane skokowo.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba odprowadzeń: A3, B 6, C 7, D 8, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 160 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 5, B 9, C 12, D 16, E 20.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego niesymetrycznym napięciem 0 +3V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 5 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 100 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 625 Hz, D 800 Hz, E 1000 Hz.
Parametry prostej rzutowania w tomografie przyrostowym z wiązką szpilkową są określone przez wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania oraz odległość „l‟ prostej rzutowania od środka obrotu zespołu źródło-detektor. Wiedząc, że współrzędne środka obrotu wynoszą {x0,y0}, obliczyć współczynniki równania prostej rzutowania o postaci y = A*x + B. Strzałkowanie osi układu współrzędnych zwyczajowe (oś Y do góry, oś X w prawo). Do obliczeń przyjąć: l=20; =30°; x0,=20; y0 = 30. A A = -√3, B = (70-20√3); B A = +√3, B = (70+20√3); C A = +√3, B = (70-20√3) , D A = -√3, B =
(70+20√3) , E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Czy pojedyncza prosta rzutowania L o położeniu określonym przez parę wartości ( l , β ), gdzie l≥0 oraz określa wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania zaś l odległość prostej rzutowania od środka obrotu układu zespołu źródło- detektor, może wiązać ze sobą (w postaci równania liniowego z niezerowymi współczynnikami) wszystkie niewiadome (piksele rekonstruowanego obrazu przekroju)? A TAK, B NIE, C TAK, pod warunkiem że jest ≤ 180° , D TAK, pod warunkiem że jest ε < -90° ,+90° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zasadniczym powodem posługiwania się parametrami (l, β) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym, zamiast współczynnikami A, B równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +B jest: A łatwiejsza postać algorytmu ART dla parametrów ( l , β ), B możliwość oznaczenia zwrotu prostej rzutowania, C możliwość numerycznego zapisu położenia prostej rzutowania || do osi Y, D niezależność wyniku od strzałkowania osi układu współrzędnych, E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiany wartości poszczególnych pikseli rekonstruowanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dążą do: A zera, B 1.0 /(liczba pikseli obrazu przekroju), C 1.0 /(liczba równań układu), D zamkniętego cyklu, E innych wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Źródłem sygnału EOG jest potencjał elektryczny powstający między: A siatkówką i rogówką, B rogówką i źrenicą,, C
siatkówką i tęczówką,, D źrenicą i siatkówką,, E rogówką i spojówką.
Amplituda sygnału EOG zarejestrowanego w płaszczyźnie poziomej ma znak dodatni, gdy: A elektroda (+) jest z prawej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po lewej stronie oka, B elektroda (+) jest z lewej strony prawego oka, a elektroda (-
) jest po prawej stronie oka, C elektroda (+) umieszczona jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pod okiem, D elektroda (+) jest umieszczona pomiędzy oczami, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, E elektroda (+) jest
umieszczona pod lewym okiem, a elektroda (-) nad prawym okiem.
Oko w chwili T1=2 sek wykonało ruch w prawą stronę trwający t = 0.2 sek, zarejestrowane napięcie pick-to-pick Up- p=0.200 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= ─0.100 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =80 [o/sek], B =90 [o/sek], C =100 [o/sek], D =110 [o/sek], E
=120 [o/sek].
Sakkadyczny ruch korekcyjny to ruch oka: A występujący z refiksacją, mający na celu poprawić fiksację oka na danym obiekcie, B o dużej amplitudzie zarejestrowanego sygnału EOG, C występujący w chwili mrugania po, D o dużej prędkości kątowej, E połączony z poruszeniem głowy w kierunku obiektu.
Pole widzenia to: A obraz rejestrowany przez każde z oczu osobno bez poruszania głową, obrazy są różne, mają część wspólną, B obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie poziomej bez poruszania głową, C obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie pionowej bez poruszania głową, D obraz rejestrowany przez oczy z ruchem głowy we wszystkich kierunkach, E obraz rejestrowany przez oko prawe i lewe, naprzemiennie, bez poruszania głową.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A załamków,
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B szczelinach,
Spektrofotometr używany w czasie laboratorium w swojej obudowie zawiera m.in.: A polaryzator, B fotodetektor, C
pryzmat, D siatkę dyfrakcyjną, E fototranzystor.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5.5 µA , a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.97 Ah, B 0.87 Ah, C 0.77 Ah, D 0.67 Ah, E 0.57 Ah .
19. Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 6 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 107, B 97, C 87, D 77, E 67.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 5 MHz, skierowanej pod kątem 60 stopni do osi naczynia krwionośnego, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (przyjąć prędkość fali UD w cieczach =1500m/s).
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 25, B 20, C 15, D 12.5, E 10.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 125 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 250 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 100 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B Kapilarę, C
Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 3.2 s, B 2 s, C 1.6 s, D 1.25 s, E 1 s.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami żółtym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, B wszystkie przewody o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum o 30 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 200, B 330, C 660 D 1000, E 2000.
Wskaż na przyczynę, która powoduje, że podczas uśredniania potencjałów wywołanych następuje poprawa stosunku sygnał-szum (zakładamy, że rejestrowany przebieg stanowi sumę sygnału i szumu): A w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom zakłóceń, B w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom sygnału, C w kolejnych rejestracjach zwiększa się poziom sygnału, D wariancja uśrednionego sygnału rośnie, E wariancja uśrednionych zakłóceń maleje.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zmniejszył się 4 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego zmniejszył się 2 razy: A spadł o 8 dB, B spadł o 6 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 8 dB, E wzrósł o 2 dB.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 5 ms, B 3.2 ms, C 2 ms, D 1.6 ms, E 1 ms.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i R podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVL napięcie załamka R wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 200 J. Pojemność akumulatora Q=2 Ah, napięcie akumulatora U=10 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =10 A, sprawność przetwornicy
=50% : A 4, B 6 , C 8 , D 10, E 12.
Odprowadzenia dwubiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
W dwustopniowym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu K pierwszy stopień ma wzmocnienie K1, a drugi wzmocnienie K2. (K=K1*K2). Jak należy dobrać wzmocnienia K1 i K2 aby współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych był maksymalny: A K1=1 i K2=K, B K1=K2=√K, C K1=K i K2=1, D K1 możliwie najmniejsze i K2 możliwie największe, E współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych nie zależy od doboru K1 i K2, o ile K1*K2=K.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 200 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1 Ah i napięciu U=10 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 80% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 20% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 102, B 92 C 82, D 72, E 62
Zastosowanie pasty elektrodowej powoduje: A zmniejszenie impedancji elektroda-skóra, B zwiększenie impedancji elektroda-skóra, C nie zmienia impedancji elektroda-skóra, D początkowo zwiększa a potem zmniejsza impedancję elektroda-skóra, E początkowo zmniejsza a potem zwiększa impedancję elektroda-skóra.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 30 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 10 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, B rośnie ze wzrostem częstotliwości, C maleje ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia L, F, i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V3 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu I I nie przekraczała 0.4 mVp-p: A >88 dB, B >78 dB, C >68 dB, D >58 dB, E > 48 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba odprowadzeń: A3, B 6, C 7, D 8, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 100 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 5, B 8, C 10, D 15, E 20.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –3V 0 +3V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 70 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 8 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 100 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 625 Hz, D 800 Hz, E 1000 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 20 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms: A 116 Hz, B 184 Hz, C 232z, D 250 Hz, E 400Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 30 μF włączona jest indukcyjność 150 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>10 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<141Ω
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości na przebicie bariery galwanicznej złożonej z kilku równolegle połączonych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B wytrzymałości się uśredniają, C przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, D przyjęcie większej z wytrzymałości E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej pojemności bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych barier galwanicznych: A pojemności się sumują, B przyjęcie większej z pojemności, C pojemności się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z pojemności, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać zestaw długości fal, stosowany w typowych pulsoksymetrach do obliczania stopnia wysycenia tlenem krwi (długości fal podane są w nm): A 660 i 940, B 550 i 940, C 450 i 660, D 465 i 910, E żaden z wymienionych.
Podać dopuszczalna wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF: A 5μA , B 10μA ,C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podać dopuszczalna wartość prądu upływu pacjenta w stanie uszkodzenia dla urządzenia klasy CF: A 5μA , B 10μA ,C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami kolejnych 5 przetworników. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający efekt skupienia osiowego wiązki: A: 11, 12, 13, 14, 15 B: 11, 12, 13, 12, 11 C: 13, 12,
11, 12, 13 D: 15, 11, 15, 11, 11 E: 11, 12, 11, 12, 11.
W ultradźwiękowym detektorze przepływu z falą ciągłą, zastosowano głowice o częstotliwości 5 MHz. Dobierz częstotliwość graniczną filtra dolnoprzepustowego dla częstotliwości dopplerowskiej przy założeniu, że maksymalna szybkość przepływu krwi w badanym naczyniu nie przekracza 1 m/s. Prędkość fali UD w krwi przyjąć = 1500 m/s. A
13.2 KHz, , B 10 KHz, C 7.5 KHz, D 6.7 KHz, E 5 KHz.
W jakim celu w głowicy ultrasonografu z pojedynczym przetwornikiem, stosowana jest podłączona równolegle indukcyjność: A do kompensacji pojemności równoległej przetwornika i kabla, B do kompensacji pojemności szeregowej przetwornika, C do zmiany częstotliwości rezonansowej przetwornika, D do zwiększenia zastępczej indukcyjności przetwornika, E do zmniejszenia zastępczej indukcyjności przetwornika.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla częstotliwości granicznej równej 50 Hz: A 1.25 ms, B 1.6 ms, C 2 ms, D 2.5 ms, E 3,2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami żółtym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A II, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVL, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A wszystkie przewody o jednakowej długości, B przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, C przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum o 30 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 200, B 330, C 660 D 1000, E 2000.
Wskaż na warunek, który powoduje, że podczas uśredniania potencjałów wywołanych następuje poprawa stosunku sygnał-szum (zakładamy, że rejestrowany przebieg stanowi sumę sygnału i szumu): A sygnał szumu w kolejnych rejestracjach jest przypadkowy, B w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom sygnału, C w kolejnych rejestracjach zwiększa się poziom sygnału, D wariancja uśrednionego sygnału rośnie, E wariancja uśrednionych zakłóceń nie zmienia się.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego spadł 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego wzrósł 3 razy: A spadł o 10 dB, B spadł o 15 dB, C wzrósł o 5 dB, D wzrósł o 10 dB, E wzrósł o 6 dB.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla częstotliwości granicznej 0.1Hz: A 1 s, B 1,6 s, C2 s, D 3.2 s, E 5 s,
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i F podano sygnał, a na zwarte wejścia R i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVL napięcie załamka R wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 200 J. Pojemność akumulatora Q=4 Ah, napięcie akumulatora U=10 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =5 A, sprawność przetwornicy
=50% : A 4, B 6 , C 8 , D 10, E 12.
Odprowadzenia jednobiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami
W dwustopniowym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu K pierwszy stopień ma wzmocnienie K1, a drugi wzmocnienie K2. (K=K1*K2). Jak należy dobrać wzmocnienia K1 i K2 aby współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych był maksymalny: A K1=1 i K2=K, B K1=K2=√K, C K1 możliwie najmniejsze i K2 możliwie największe, D K1 możliwie największe i K2 możliwie najmniejsze E współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych nie zależy od doboru K1 i K2, o ile K1*K2=K.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 360 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1.5 Ah i napięciu U=10 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 80% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 20% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 50, B 60, C 70, D 80, E 90.
Zastosowanie pasty elektrodowej powoduje: A początkowo zmniejsza a potem zwiększa impedancję elektroda-skóra, B zwiększenie impedancji elektroda-skóra, C nie zmienia impedancji elektroda-skóra, D początkowo zwiększa a potem zmniejsza impedancję elektroda-skóra, E zmniejszenie impedancji elektroda-skóra.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 35 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 5 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego spadł 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego spadł 1.5 razy: A spadł o 2.5 dB, B spadł o 2 dB, C wzrósł o 1.5 dB, D wzrósł o 2 dB, E wzrósł o 2.5 dB.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, B rośnie ze wzrostem częstotliwości, C maleje ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, F, C1, C2, C3, C4 podano sygnał, a na zwarte wejścia R, C5, C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu
V5 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu I nie przekraczała 0.33 mVp-p: A >86 dB, B >76 dB, C >66 dB, D >56dB, E > 46 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 5, B 6, C 7, D 8, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 100 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi – tzn. napięcie nie przekraczało 24 V: A 5, B 7, C 10, D 15, E 20.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –6V 0 +6V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 70 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 5%, B 2%, C 1%, D 0.5%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 10 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 50 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 200 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 20 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms: A 100 Hz, B 116 Hz, C 232 Hz, D 250 Hz, E 184 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>135Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<135 Ω, E Rp<141Ω
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U. Jeżeli indukcyjność zostanie zwarta, to w chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosił: A U/R, B U/L, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Jakie zjawisko w głównej mierze głównie odpowiada za ograniczenie zasięgu obrazowania w ultrasonografie: A odbicie, B rozproszenie, C ugięcie, D załamanie, E tłumienie.
Dynamiczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza powoduje: A zmniejszenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych (Uwy=A-B), B zmniejszenie liczby multiplekserów analogowych, C zwiększenie liczby bloków wzmacniaczy różnicowych, D nie ma wpływu na liczbę bloków wzmacniaczy różnicowych, E nie ma wpływu na liczbę bloków wzmacniaczy różnicowych
Jaką częstotliwość graniczną powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 0,01 Hz, B 0,02 Hz, C 0,05 Hz, D 0,1 Hz, E 0,5 Hz.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami zielonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, B wszystkie przewody o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -10 dB na +10 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 20, B 100, C 330 D 400, E 1000.
Wskaż na przyczynę, która powoduje, że podczas uśredniania potencjałów wywołanych następuje poprawa stosunku sygnał-szum (zakładamy, że rejestrowany przebieg stanowi sumę sygnału i szumu): A w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom zakłóceń, B w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom sygnału, C w kolejnych rejestracjach zwiększa się poziom sygnału, D wariancja uśrednionego sygnału rośnie, E wariancja uśrednionych zakłóceń maleje.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zmniejszył się 3 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego zmniejszył się 3 razy: A spadł o 3 dB, B spadł o 6 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 8 dB, E nie zmienił się.
Jaką częstotliwość graniczną powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 35 Hz, B 50 Hz, C 75 Hz, D 100 Hz, E 150 Hz.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia F i R podano masę, a na zwarte wejścia L i N podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVF napięcie załamka R
wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 100 J. Pojemność akumulatora Q=1 Ah, napięcie akumulatora U=6 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =2.5 A, sprawność przetwornicy
=67% : A 4, B 6, C 8, D 10, E 12.
Odprowadzenia jednobiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 200 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=2 Ah i napięciu U=6 V, przy sprawności przetwornicy =67%. Przyjąć, że 80% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 20% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 115, B 97, C 87, D 77, E 67.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest filtr górnoprzepustowy. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego filtru: A rezystancja wejściowa wzmacniacza, B szumy źródła sygnału, C szumy wzmacniacza, D napięcie polaryzacji elektrod, E prąd polaryzacji wejść wzmacniacza.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 35 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 8 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
W wzmacniaczu wielostopniowym współczynnik CMRR całego wzmacniacza jest: A równy sumie wsp. CMRR kolejnych stopni, B mniejszy niż wsp. CMRR 1 stopnia, C mniejszy niż wsp. CMRR ostatniego stopnia, D mniejszy niż iloczyn wsp. CMRR kolejnych stopni, E równy iloczynowi wsp. CMRR kolejnych stopni.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, C1, C2, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia L, F, C3 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V3 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L podano sygnał, a na wejścia F, C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu I nie przekraczała 0.33 mVp-p: A >90 dB, B >80 dB, C >70 dB, D >60 dB, E > 50 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A3, B 6, C 7, D 8, E 9.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 50 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 8, B 9, C10, D 11, E 12.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –5V 0 +5V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 0.5V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 15, C 16.7, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 120, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 8 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 250 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 625 Hz, D 800 Hz, E 1000 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 2 ms: A 116 Hz, B 125 Hz, C 232z, D 250 Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 30 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>10 Ω, B Rp>115 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<115 Ω, E Rp<141Ω
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości na przebicie bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B wytrzymałości się uśredniają, C przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, D przyjęcie większej z wytrzymałości E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej pojemności bariery galwanicznej złożonej z kilku równolegle połączonych barier galwanicznych: A pojemności się sumują, B przyjęcie większej z pojemności, C pojemności się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z pojemności, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać zestaw długości fal, stosowany w typowych pulsoksymetrach do obliczania stopnia wysycenia tlenem krwi (długości fal podane są w nm): A 660 i 910, B 550 i 940, C 450 i 660, D 465 i 940, E żaden z wymienionych.
Podać dopuszczalna wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA , B 10μA ,C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podać dopuszczalna wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA , B 10μA ,C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami kolejnych 5 przetworników. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych 5 przetworników zapewniający uzyskanie krótszej ogniskowej przy osiowym skupieniu wiązki: A: 11, 12, 13, 14, 15
B: 11, 12, 13, 12, 11 C: 13, 12, 11, 12, 13 D: 11, 13, 15, 13, 11 E: 11, 13, 11, 13, 11.
W ultradźwiękowym detektorze przepływu z falą ciągłą, zastosowano głowice o częstotliwości 7.5 MHz. Dobierz częstotliwość graniczną filtra dolnoprzepustowego dla częstotliwości dopplerowskiej przy założeniu, że maksymalna szybkość przepływu krwi w badanym naczyniu nie przekracza 1 m/s. Prędkość fali UD w krwi przyjąć = 1500 m/s. A
13.2 KHz, , B 10 KHz, C 7.5 KHz, D 6.7 KHz, E 5 KHz.
W ultrasonografie mamy do wyboru głowice z przetwornikami o różnej częstotliwości. Wskaż głowice zapewniającą największy zasięg obrazowanych struktur A 3.5 MHz, B 2.5 MHz, C 5 MHz, D 7.5 MHz, E 10 MHz.
W ultrasonografie mamy do wyboru głowice z przetwornikami o różnej częstotliwości. Wskaż głowice zapewniającą największą rozdzielczość osiową obrazowanych struktur A 7.5 MHz, B 3.5 MHz, C 5 MHz, D 15 MHz, E 10 MHz.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum o 40 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 1000, B 2000, C 4000 D 10000, E 20000.
Kolejne rejestracje sygnałów wywołanych znaczono xk(n), gdzie k to numer rejestracji a n to numer próbki w danej rejestracji. Uśrednianie sygnałów podczas rejestracji potencjałów wywołanych polega na: A dodaniu kolejnych próbek w danej rejestracji i uśrednieniu otrzymanych wyników, B uśrednieniu kolejnych próbek w danej rejestracji i uśrednieniu otrzymanych wyników, C dodaniu odpowiadających sobie próbek z każdej rejestracji, D odjęciu odpowiadających sobie próbek z rejestracji parzystych i nieparzystych, E uśrednieniu odpowiadających sobie próbek w każdej rejestracji.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu, dla częstotliwości granicznej 0.04Hz: A 1,6 s, B 2s, C3,2 s, D 4 s, E 5 s.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R i F podano masę, a na zwarte wejścia L i N podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVR napięcie załamka R
wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu, dla częstotliwości granicznej równej 70 Hz: A 1.25 ms, B 1.6 ms, C 2 ms, D 2.27 ms, E 3,2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami żółtym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A II, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVL, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A wszystkie przewody o jednakowej długości, B przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, C przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 300 J. Pojemność akumulatora Q=4 Ah, napięcie akumulatora U=10 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =10 A, sprawność przetwornicy
=50% : A 4, B 6 , C 8 , D 10, E 12.
Odprowadzenia dwubiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami C różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, D sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, E różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem.
W dwustopniowym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu K pierwszy stopień ma wzmocnienie K1, a drugi wzmocnienie K2. (K=K1*K2). Jak należy dobrać wzmocnienia K1 i K2 aby współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych był maksymalny: A K1=1 i K2=K, B K1=K2=√K, C K1 możliwie najmniejsze i K2 możliwie największe, D K1 możliwie największe i K2 możliwie najmniejsze E współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych nie zależy od doboru K1 i K2, o ile K1*K2=K.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 200 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1.2 Ah i napięciu U=6 V, przy sprawności przetwornicy =48%. Przyjąć, że 80% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 20% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 50, B 60, C 70, D 80, E 90.
Wskaż na główną wadę wzmacniacza różnicowego zbudowanego na pojedynczym wzmacniaczu operacyjnym do zastosowania go jako wzmacniacz wzmacniający sygnały bezpośrednio z pacjenta: A za małe wzmocnienie, B za małe pasmo przenoszonych sygnałów, C za duży prąd polaryzacji wejść, D za duże napięcie niezrównoważenia, E nierówne wartości rezystancji wejściowej.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 10 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 2 ms: A 100 Hz, B 116 Hz, C 232 Hz, D 250 Hz, E 184 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 33 μF włączona jest indukcyjność 150 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>135Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<135 Ω, E Rp<141Ω
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U, zastępcza rezystancja pacjenta wynosi R. Jeżeli podczas defibrylacji nastąpi zwarcie między elektrodami to w chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosił: A U/R, B U/L, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 5, B 6, C 7, D 8, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 33 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 200 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi – tzn. napięcie nie przekraczało 24 V: A 10, B 15, C 17, D 20, E 25.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –3V 0 +3V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 400, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 5%, B 2%, C 1%, D 0.5%, E 0.1%.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 50 Hz, aby sygnał o częstotliwości 75 Hz był tłumiony przynajmniej 6 razy: A 3, B 4, C 5, D 6, E 7.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego spadł 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego wzrósł 1.5 razy: A spadł o 5 dB, B spadł o 10 dB, C wzrósł o 5 dB, D wzrósł o 10 dB, E wzrósł o 3 dB.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+0.5mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F, C1, C2, C3, podano sygnał, a na zwarte wejścia, C4, C5, C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V5 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C –0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu I nie przekraczała 0.5 mVp-p: A >86 dB, B >76 dB, C >66 dB, D >56dB, E > 46 dB.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 1.25 ms. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 200 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
W ultrasonografie z pojedynczym przetwornikiem UD natężenie fali UD w polu bliskim w osi wiązki: A ma pewną liczbę minimów i maksimów, B rośnie wraz z wzrostem odległości od przetwornika, C maleje liniowo wraz z wzrostem odległości od przetwornika, D maleje wraz z kwadratem odległości od przetwornika, E jest stałe.
W ultrasonografie zwiększenia częstotliwości głowicy (tzn. przetwornika UD), przy niezmienionych innych parametrach ultrasonografu, spowoduje: A zmniejszenie zasięgu obrazowania i zwiększenie rozdzielczości,
B zwiększenie zasięgu obrazowania i zwiększenie rozdzielczości, C zwiększenie zasięgu obrazowania i zmniejszenie
rozdzielczości, D zmniejszenie zasięgu obrazowania i zmniejszenie rozdzielczości, E nie ma wpływu na zasięg i rozdzielczość.
Dynamiczne formowanie odprowadzeń w torze analogowym wzmacniacza polega na: A próbkowaniu kilku jednocześnie wyliczonych odprowadzeń, B próbkowaniu jednocześnie sygnałów składowych do obliczenia odprowadzenia, C próbkowaniu kolejno sygnałów składowych do obliczenia odprowadzenia, D próbkowaniu kolejno wyliczonych odprowadzeń, E próbkowaniu odprowadzenia utworzonego na czas próbkowania.
W ultrasonografie odebrano sygnał echa po czasie 0.1 ms od chwili wysłania impulsu. Przyjmując, że prędkość rozchodzenia się fali ultradźwiękowej jest taka sama jak w wodzie, obliczyć na jakiej głębokości znajdowała się struktura od której odbiła się fala ultradźwiękowa. A 5 cm, B 7.5 cm, C 10 cm, D 15 cm, A 20 cm.
Jaką częstotliwość graniczną powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 0,01 Hz, B 0,02 Hz, C 0,05 Hz, D 0,1 Hz, E 0,5 Hz.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami zielonym i żółtym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami zielonym i czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, B wszystkie przewody o jednakowej długości, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum z -20 dB na +20 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 400, B 1000, C 3300 D 4000, E 10000.
Wskaż na przyczynę, która powoduje, że podczas uśredniania potencjałów wywołanych następuje poprawa stosunku sygnał-szum (zakładamy, że rejestrowany przebieg stanowi sumę sygnału i szumu): A w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom zakłóceń, B w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom sygnału, C w kolejnych rejestracjach zwiększa się poziom sygnału, D wariancja uśrednionego sygnału rośnie, E wariancja uśrednionych zakłóceń maleje.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego zmniejszył się 4 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego zmniejszył się 2 razy: A spadł o 3 dB, B spadł o 6 dB, C wzrósł o 6 dB, D wzrósł o 8 dB, E nie zmienił się.
Jaką częstotliwość graniczną powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 35 Hz, B 50 Hz, C 75 Hz, D 100 Hz, E 150 Hz.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia F i R podano masę, a na zwarte wejścia L i N podano sygnał i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVL napięcie załamka R
wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 100 J. Pojemność akumulatora Q=1 Ah, napięcie akumulatora U=12 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =2.5 A, sprawność przetwornicy
=67% : A 5, B 6, C 8, D 10, E 12.
Odprowadzenia dwubiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 200 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=1 Ah i napięciu U=6 V, przy sprawności przetwornicy =67%. Przyjąć, że 80% pojemności akumulatora przeznaczone jest na ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 20% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 97, B 87, C 77, D 67, E 57.
W wzmacniaczu sygnałów bioelektrycznych stosowany jest filtr górnoprzepustowy. Wskazać na główną przyczynę uzasadniającą zastosowanie takiego filtru: A rezystancja wejściowa wzmacniacza, B szumy źródła sygnału, C szumy wzmacniacza, D napięcie polaryzacji elektrod, E prąd polaryzacji wejść wzmacniacza.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 35 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 8 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
W wzmacniaczu wielostopniowym współczynnik CMRR całego wzmacniacza jest: A równy sumie wsp. CMRR kolejnych stopni, B mniejszy niż wsp. CMRR 1 stopnia, C mniejszy niż wsp. CMRR ostatniego stopnia, D mniejszy niż iloczyn wsp. CMRR kolejnych stopni, E równy iloczynowi wsp. CMRR kolejnych stopni.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, C1, C2, C3,C4,C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia L, F, i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V3 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L podano sygnał, a na wejścia F, C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu I nie przekraczała 0.1 mVp-p: A >90 dB, B >80 dB, C >70 dB, D >60 dB, E > 50 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego występuje następująca liczba przewodów: A3, B 6, C 7, D 8, E 9.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 50 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 8, B 9, C10, D 11, E 12.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –3.3V 0 +3.3V, tak aby spełniał wymagania normy. Przyjąć, że zakres napięć wyjściowych w zastosowanym wzmacniaczu jest o 0.3V mniejszy niż napięcie zasilania: A 10, B 15, C 16.7, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 130, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 8 anałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 500 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 625 Hz, D 800 Hz, E 1000 Hz.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 2 ms: A 116 Hz, B 125 Hz, C 232z, D 250 Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 30 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>10 Ω, B Rp>115 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<115 Ω, E Rp<141Ω
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości na przebicie bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B wytrzymałości się uśredniają, C przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, D przyjęcie większej z wytrzymałości E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej pojemności bariery galwanicznej złożonej z kilku szeregowo połączonych barier galwanicznych: A pojemności się sumują, B przyjęcie większej z pojemności, C pojemności się uśredniają, D, przyjęcie mniejszej z pojemności, E żadna z przedstawionych odpowiedzi.
Podać zestaw długości fal, stosowany w typowych pulsoksymetrach do obliczania stopnia wysycenia tlenem krwi (długości fal podane są w nm): A 660 i 940, B 550 i 940, C 450 i 660, D 465 i 940, E żaden z wymienionych.
Podać dopuszczalna wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy BF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA , B 10μA ,C 25μA, D 50 μA, E 100 μA
Podać dopuszczalna wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA , B 10μA ,C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
W ultrasonografie z głowica liniową, do ogniskowania dynamicznego podczas nadawania, wykorzystano układ sterujący opóźnieniami kolejnych 5 przetworników. Wybierz zestaw względnych opóźnień dla kolejnych
5 przetworników zapewniający uzyskanie krótszej ogniskowej przy osiowym skupieniu wiązki: A: 11, 12, 13, 14, 15
B: 11, 12, 13, 12, 11 C: 13, 12, 11, 12, 13 D: 11, 13, 15, 13, 11 E: 11, 13, 11, 13, 11.
W ultradźwiękowym detektorze przepływu z falą ciągłą, zastosowano głowice o częstotliwości 10 MHz. Dobierz częstotliwość graniczną filtra dolnoprzepustowego dla częstotliwości dopplerowskiej przy założeniu, że maksymalna szybkość przepływu krwi w badanym naczyniu nie przekracza 1 m/s. Prędkość fali UD w krwi przyjąć = 1500 m/s. A 13.3 KHz, , B 10 KHz, C 7.5 KHz, D 6.7 KHz, E 5 KHz.
W ultrasonografie mamy do wyboru głowice z przetwornikami o różnej częstotliwości. Wskaż głowice zapewniającą największy zasięg obrazowanych struktur A 3.5 MHz, B 2.5 MHz, C 5 MHz, D 7.5 MHz, E 10 MHz.
W ultrasonografie mamy do wyboru głowice z przetwornikami o różnej częstotliwości. Wskaż głowice zapewniającą największą rozdzielczość osiową obrazowanych struktur A 7.5 MHz, B 3.5 MHz, C 5 MHz, D 12 MHz, E 10 MHz.
Współczynnik CMRR wzmacniacza zmienił się z 20000 na 30000, czyli: A spadł o 2.5 dB, B spadł o 3.5 dB, C wzrósł o 3.5 dB, D wzrósł o 7 dB, E spadł o 7 dB.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu w standardowym wzmacniaczu EKG o paśmie ograniczonym do 100 Hz: A 1,25 ms, B1.6 ms, C 2 ms, D 2.5 ms, E 12.5 ms,
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu w wzmacniaczu, o paśmie przenoszenia 0.05 Hz – 100 Hz: A 1 s, B 1,6 s, C 3.2 s, D 5 s, E 10 s,
Podłączono sygnał z symulatora EKG (napięcie zespołu QRS=+1mV w odniesieniu do linii izoelektrycznej) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i R podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVF napięcie zespołu QRS wynosi: A
+1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Podłączono sygnał z symulatora EKG ((napięcie zespołu QRS=+1mV w odniesieniu do linii izoelektrycznej) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L i C1 podano sygnał, a na zwarte wejścia F, C2 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1 napięcie zespołu QRS wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D -0.33 mV, E +0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniach I - III nie przekraczała 0.5 mVp-p: A
>82 dB, B >72 dB, C >62 dB, D >52dB, E > 42 dB
W klasycznym elektrokardiografie jednokanałowym z 5 przewodowym kablem pacjenta oznaczonymi literami R, L, F, N, V), w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych
Podczas rejestracji sygnałów EKG w klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, nastąpiło oderwanie elektrody podłączonej do wtyczki oznaczonej kolorem czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVL, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami żółtym i czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A III, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum o 30 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 30, B 300, C 600 D 900, E 1000
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 25 Hz, aby sygnał o częstotliwości 75 Hz był tłumiony przynajmniej 100 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6
Odprowadzenia dwubiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
W elektrokardiografie z systemem ortogonalnych odprowadzeń Franka należy zastosować kabel pacjenta z następująca minimalną liczbą przewodów: A 5, B 6, C 8, D 9, E 10.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 10 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 250 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 200 Hz, C 250 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms. A 158Hz , B 177Hz, C 200Hz, D 250Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 40 μF, włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp<100 Ω, B Rp>100 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<141 Ω, E Rp<200Ω
W defibrylatorze w chwili defibrylacji, pacjent o zastępczej rezystancji R podłączany zostaje do kondensatora gromadzącego energię o pojemności C, poprzez indukcyjność L i wyłącznik. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U. W chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosić: A U/R, B U/(√(L*C)), C U/(√(L/C), D (C/L)*U, E 0.
Obliczyć ( w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 36 μF w defibrylatorze dla nastawy energii = 360J, przez rezystor rozładowujący 100kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 19, B 15, C 12, D 9, E 6.
Obliczyć ( w sek) czas ładowania kondensatora C gromadzącego energię w defibrylatorze do energii 200J. Napięcie akumulatora U = 10 V, maksymalny dopuszczalny prąd akumulatora = 10 A, sprawność przetwornicy =50%: A 2, B 3 , C 4 , D 5, E 6
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5 µA i szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 0.75 ms, obliczyć czas pracy tego stymulatora, zasilanego z baterii litowej o pojemność 1 Ah i napięciu 3.6 V. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 0.75 KΩ, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 11 lat, B 12 lat, C 13 lat, D 14 lat, E 15 lat.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.94 Ah, B 0.84 Ah, C 0.74 Ah, D 0.64 Ah, E 0.54 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 54, B 65, C 77, D 89, E.100.
Do stymulatora synchronizowanego rytmem komór podłączono generator sygnału EKG i zmieniano częstotliwość impulsów synchronizujących w zakresie 90 – 200 impulsów na minutę. Zauważono skokową zmianę częstotliwości impulsów stymulatora przy częstotliwości impulsów synchronizujących równej 180 impulsów na minutę. Oblicz czas refrakcji bezwzględnej tego stymulatora. A 250 ms, B 333 ms , C 400 ms , D 500 ms , E 600 ms.
Algorytm ART rekonstrukcji obrazu przekroju CT wymaga, aby wartości początkowe rekonstruowanych pikseli były: A Zerami, B Wartościami dodatnimi, C Wartości początkowe mogą być dowolne, D Wartościami ujemnymi (jeśli piksele mają mieć wartości dodatnie), E Wartościami maksymalnymi zakresu pikseli.
Przyjmując, że długości drogi przejścia wiązki promieniowania w tomografie CT przez oczka siatki mogą dla rekonstruowanych obrazów o dużej liczbie pikseli przyjmować tylko wartości zero lub jeden; fizyczna interpretacja iloczynu wektorowego współczynników równania rzutu a T* a określa: A liczbę niezerowych współczynników ai równania, B średnią wartość rzutu na jeden piksel, C wartość błędu rekonstrukcji z poprzedniej iteracji, D liczbę oczek siatki, przez które dany rzut nie przechodzi, E żadna wymienionych odpowiedzi nie jest poprawna.
Podać maksymalną wartość odległość „l‟ prostej rzutowania od środka obrotu układu zespołu źródło-detektor, warunkującą poprawną rekonstrukcję obrazu przekroju o promieniu 45[cm]. A 90/45 * *180 [cm], B 90 / 2 [cm], C 45 * 2 [cm], D 45 [cm], E 45 / 2 [cm].
Wiedząc, że piksele obrazu maski należą do przedziału <15,220> oraz że piksele obrazu segmentu należą do przedziału
<10,195>, wyznaczyć współczynniki A,B przekształcenia o postaci y = A*ln(x) +B zapewniającego najlepszą dokładność wyznaczania obrazu DSA w 8. bitowym systemie przetwarzania obrazów. (A) A = 15; B = -195, (B) A = - 10; B = 220, (C) A = 25; B = -415, (D) A = -5; B = 25, (E) A = 82.5; B = -190.
Wynik dzielenia obrazów maski i segmentu w technice DSA jest zawsze mnożony przez pewien współczynnik należący do zakresu <0,255> (w 8. bitowym systemie przetwarzania). Wartość tego współczynnika powinna być: A jak największa, B równa wartości średniej pikseli obrazu maski, C taka, aby w obszarze poprawnej wizualizacji piksele, przyjmowały wartość co najwyżej 254, D równa 255, E równa 128 lub równa 127.
Dopuszczalna, jednorazowo podana dożylnie, dorosłemu pacjentowi o masie ciała 70 kg, bezpieczna objętość środka cieniującego o stężeniu objętościowym jodu wynoszącym 75%, nie może przekroczyć wartości: A 35 [ml], B 70 [ml], C 140 [ml], D 70 * 0,75 = 52,5 [ml], E 10 [ml].
Do pomiaru natężenia promieniowania świetlnego w cytometrze przepływowym służy: A fotodioda, B fotorezystor, C fotopowielacz, D fototranzystor, E nie mierzy się natężenia.
Komputerowy tomograf rentgenowski I generacji (przyrostowy z wiązką szpilkową) ma być wykorzystywany do rekonstrukcji obrazu przekroju z rozdzielczością 120 x 120 pikseli. Liczba przesunięć układu źródło-detektor wynosi
160. Podaj minimalną wymaganą liczbę położeń kątowych układu źródło-detektor zapewniającą zgromadzenie
wystarczającej liczby danych do wyznaczenia obrazu przekroju.. A 180, B 150, C 120 , D 90, E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,5 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 615 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Amplituda sygnału EOG jest proporcjonalna do: A do sinusa kąta wychylenia gałki ocznej, B sinusa kąta wychylenia powieki górnej, C do sinusa promienia otwarcia źrenicy, D kąta między osią optyczną i normalną soczewki, E kąta tworzonego przez otwarte powieki.
Podczas wychylenia gałki ocznej w płaszczyźnie pionowej, zarejestrowano dodatni znak amplitudy sygnału EOG, gdy: A elektroda (+) jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest pod lewym okiem, B elektroda (+) jest pod prawym okiem, a elektroda (-) jest nad prawym okiem, C elektroda (+) jest nad lewym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pomiędzy oczami, D elektroda (-) jest z lewej strony oka lewego, a elektroda (+) jest po prawej stronie oka prawego, E elektroda (-
) jest po prawej stronie oka prawego, a elektroda (+) jest po lewej stronie oka lewego.
Oko w chwili T1=3 sek wykonało ruch w lewą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peak-to-peak Up- p=0.400 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= 0.200 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =-360 [o/sek], B =-380 [o/sek], C =-400 [o/sek], (OK), D =-420 [o/sek], E =-440 [o/sek].
Pasmo częstotliwościowe sygnału EOG mieście się w przedziale: A 0.05-30 Hz, B 30-60 Hz, C 60-150 Hz, D 200-800 Hz, E 1000-10000 Hz.
Refiksacja to ruch oka: A wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia, B kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, C połączony z ruchem głowy, D połączony z mruganiem powiek, E powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku.
W odprowadzeniach kończynowych Wilsona: A 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu, B 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu, C 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu,,D do każdej elektrody elektrokardiografu podłącza się po jednej elektrodzie kończynowej, E 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A załamków,
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B szczelinach,
Spektrofotometr używany w czasie laboratorium w swojej obudowie zawiera m.in.: A polaryzator, B fotodetektor, C
pryzmat, D siatkę dyfrakcyjną, E fototranzystor.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5.5 µA , a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.97 Ah, B 0.87 Ah, C 0.77 Ah, D 0.67 Ah, E 0.57 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 6 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 107, B 97, C 87, D 77, E 67.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 5 MHz, skierowanej pod kątem 60 stopni do osi naczynia krwionośnego, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (przyjąć prędkość fali UD w cieczach =1500m/s).
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 25, B 20, C 15, D 12.5, E 10.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 125 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 250 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 100 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B Kapilarę, C
Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
W nowoczesnych implantowanych stymulatorach serca zbliżenie odpowiednio magnesu powoduje: A wyłączenie stymulatora, B przejście stymulatora w tryb z rytmem sztywnym, C czasowe przejście stymulatora w tryb z rytmem sztywnym , D przejście stymulatora w tryb z rytmem synchronizowanym pracą serca, E czasowe przejście stymulatora w tryb testowy.
Komputerowy tomograf rentgenowski I generacji (przyrostowy z wiązką szpilkową) ma być wykorzystywany do rekonstrukcji obrazu przekroju z rozdzielczością 120 x 120 pikseli. Liczba przesunięć układu źródło-detektor wynosi
120. Podaj minimalną wymaganą liczbę położeń kątowych układu źródło-detektor zapewniającą zgromadzenie wystarczającej liczby danych do wyznaczenia obrazu przekroju.. A 180, B 150, C 120 , D 90, E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 328 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Amplituda sygnału EOG jest proporcjonalna do: A do sinusa kąta wychylenia gałki ocznej, B sinusa kąta wychylenia powieki górnej, C do sinusa promienia otwarcia źrenicy, D kąta między osią optyczną i normalną soczewki, E kąta tworzonego przez otwarte powieki.
Podczas wychylenia gałki ocznej w płaszczyźnie pionowej, zarejestrowano ujemny znak amplitudy sygnału EOG, gdy: A elektroda (+) jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest pod lewym okiem, B elektroda (+) jest pod prawym okiem, a elektroda (-) jest nad prawym okiem, C elektroda (+) jest nad lewym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pomiędzy
oczami, D elektroda (-) jest z lewej strony oka lewego, a elektroda (+) jest po prawej stronie oka prawego, E elektroda (-
) jest po prawej stronie oka prawego, a elektroda (+) jest po lewej stronie oka lewego.
Oko w chwili T1=3 sek wykonało ruch w lewą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peak-to-peak Up- p=0.400 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= 0.200 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =-360 [o/sek], B =-380 [o/sek], C =-400 [o/sek], (OK), D =-420 [o/sek], E =-440 [o/sek].
Pasmo częstotliwościowe sygnału EOG mieście się w przedziale: A 0.5-30 Hz, B 3- 60 Hz, C 60-150 Hz, D 0.05-30 Hz,
Refiksacja to ruch oka: A wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia, B kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, C połączony z ruchem głowy, D połączony z mruganiem powiek, E powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku.
W odprowadzeniach kończynowych Wilsona: A 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu, B 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu, C 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu,,D do każdej elektrody elektrokardiografu podłącza się po jednej elektrodzie kończynowej, E 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A załamków,
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B szczelinach,
C mm, D mm/mm, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5.5 µA , a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.87 Ah, B 0.77 Ah, C 0.67 Ah, D 0.97 Ah, E 0.57 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 7 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 6 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 106 B 95 C 84 D 73, E 62.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 3 MHz, skierowanej pod kątem 60 stopni do osi naczynia krwionośnego, dla prędkości krwi nie przekraczającej 0.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (przyjąć prędkość fali UD w cieczach =1500m/s).
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 15, B 20, C 10, D 25, E 50.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 50, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 2 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 125 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 250 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 63 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<141 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B Kapilarę, C
Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 2.5 MHz, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (c=1500m/s).
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 1.25 ms, B 1.6 ms, C 2 ms, D 2.5 ms, E 12.5 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami żółtym i czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A II, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, kabel pacjenta ma: A wszystkie przewody o jednakowej długości, B przewody do odprowadzeń kończynowych są dłuższe niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, C przewody do odprowadzeń kończynowych są krótsze niż przewody do odprowadzeń przedsercowych, D przewody do kończyn dolnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość, E przewody do kończyn górnych są najdłuższe, a pozostałe maja taką samą długość.
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum o 33 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 200, B 330, C 660 D 1000, E 2000.
Wskaż na przyczynę, która powoduje, że podczas uśredniania potencjałów wywołanych następuje poprawa stosunku sygnał-szum (zakładamy, że rejestrowany przebieg stanowi sumę sygnału i szumu): A w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom zakłóceń, B w kolejnych rejestracjach zmniejsza się poziom sygnału, C w kolejnych rejestracjach zwiększa się poziom sygnału, D wariancja uśrednionego sygnału rośnie, E wariancja uśrednionych zakłóceń maleje.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego spadł 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego wzrósł 1.6 razy: A spadł o 10 dB, B spadł o 5 dB, C wzrósł o 5 dB, D wzrósł o 10 dB, E wzrósł o 7.5 dB.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 1 s, B 1,6 s, C2 s, D 3.2 s, E 5 s,
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka T w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i F podano sygnał, a na zwarte wejścia R i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVR napięcie załamka T wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Obliczyć (w sekundach) czas ładowania kondensatora w defibrylatorze do energii 360 J. Pojemność akumulatora Q=2 Ah, napięcie akumulatora U=12 V, dopuszczalny maksymalny prąd akumulatora I =10 A, sprawność przetwornicy
=50% : A 5, B 6 , C 8 , D 10, E 12.
Odprowadzenia dwubiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami
W dwustopniowym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu K pierwszy stopień ma wzmocnienie K1, a drugi wzmocnienie K2. (K=K1*K2). Jak należy dobrać wzmocnienia K1 i K2 aby współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych był maksymalny: A K1=1 i K2=K, B K1=K2=√K, C K1=K i K2=1, D K1 możliwie najmniejsze i K2 możliwie największe, E współczynnik tłumienia sygnałów wspólnych nie zależy od doboru K1 i K2, o ile K1*K2=K.
Obliczyć na ile wyładowań z energią 400 J w defibrylatorze, wystarczy akumulator o pojemności Q=2 Ah i napięciu U=12 V, przy sprawności przetwornicy =50%. Przyjąć, że 80% pojemności akumulatora przeznaczone jest na
ładowanie kondensatora gromadzącego energię, a 20% na zasilanie pozostałych układów defibrylatora: A 104, B 95, C 86, D 77, E 68
Zastosowanie pasty elektrodowej powoduje: A zmniejszenie impedancji elektroda-skóra, B zwiększenie impedancji elektroda-skóra, C nie zmienia impedancji elektroda-skóra, D początkowo zwiększa a potem zmniejsza impedancję elektroda-skóra, E początkowo zmniejsza a potem zwiększa impedancję elektroda-skóra.
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 35 Hz, aby sygnał o częstotliwości 50 Hz był tłumiony przynajmniej 4 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6.
Jak zmienił się współczynnik CMRR wzmacniacza jeżeli po zmianach konstrukcyjnych, współczynnik wzmocnienia sygnału różnicowego wzrósł 2 razy, a współczynnik wzmocnienia sygnału wspólnego wzrósł 1.5 razy: A spadł o 2.5 dB, B spadł o 2 dB, C wzrósł o 1.5 dB, D wzrósł o 2 dB, E wzrósł o 2.5 dB.
Moduł impedancji elektrody metalowej: A maleje ze wzrostem częstotliwości, B rośnie ze wzrostem częstotliwości, C nie zmienia się ze wzrostem częstotliwości, D najpierw rośnie a potem maleje ze wzrostem częstotliwości, E najpierw maleje a potem rośnie ze wzrostem częstotliwości.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, C1, C2, C3, C4 podano sygnał, a na zwarte wejścia R, F, C5, C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V3 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L podano sygnał, a na wejścia F, C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu I nie przekraczała 0.45 mVp-p: A >83 dB, B >73 dB, C >63 dB, D >53dB, E > 45 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 5, B 6, C 7, D 8, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 22 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 200 J, przez rezystor rozładowujący 96 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 5, B 7, C 11, D 15, E 20.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego symetrycznym napięciem –9V 0 +9V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 60 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 5%, B 2%, C 1%, D 0.5%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 5 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 200 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 200 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 10 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 2 ms: A 100 Hz, B 116 Hz, C 200 Hz, D 232 Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 33 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>10 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<141Ω
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem C gromadzącym energię włączona jest indukcyjność L. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U. W chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosił: A U/R, B U/L, C U/√(C/L), D U/√(L/C), E 0.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej wytrzymałości na przebicie bariery galwanicznej złożonej z kilku równolegle połączonych barier galwanicznych: A wytrzymałości się sumują, B wytrzymałości się odejmują, C wytrzymałości się uśredniają, D przyjęcie mniejszej z wytrzymałości, E przyjęcie większej z wytrzymałości.
Jaka zasada obowiązuje przy wyznaczaniu zastępczej pojemności na przebicie bariery galwanicznej złożonej z kilku równolegle połączonych barier galwanicznych: A pojemności się sumują, B pojemności się odejmują, C pojemności się uśredniają, D, wyznaczenie mniejszej z pojemności, E wyznaczenie większej z pojemności
Współczynnik CMRR wzmacniacza zmienił się z 20000 na 30000, czyli: A spadł o 2.5 dB, B spadł o 3.5 dB, C wzrósł o 3.5 dB, D wzrósł o 7 dB, E spadł o 7 dB.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu w standardowym wzmacniaczu EKG o paśmie ograniczonym do 100 Hz: A 1,25 ms, B1.6 ms, C 2 ms, D 2.5 ms, E 12.5 ms,
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu w wzmacniaczu, o paśmie przenoszenia 0.05 Hz – 100 Hz: A 1 s, B 1,6 s, C 3.2 s, D 5 s, E 10 s,
Podłączono sygnał z symulatora EKG (napięcie zespołu QRS=+1mV w odniesieniu do linii izoelektrycznej) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i R podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu aVF napięcie zespołu QRS wynosi: A
+1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Podłączono sygnał z symulatora EKG ((napięcie zespołu QRS=+1mV w odniesieniu do linii izoelektrycznej) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L i C1 podano sygnał, a na zwarte wejścia F, C2 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1 napięcie zespołu QRS wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D -0.33 mV, E +0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniach I - III nie przekraczała 0.5 mVp-p: A
>82 dB, B >72 dB, C >62 dB, D >52dB, E > 42 dB
W klasycznym elektrokardiografie jednokanałowym z 5 przewodowym kablem pacjenta oznaczonymi literami R, L, F, N, V), w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych
Podczas rejestracji sygnałów EKG w klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, nastąpiło oderwanie elektrody podłączonej do wtyczki oznaczonej kolorem czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVL, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami żółtym i czerwonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A III, B aVR, C aVL, D aVF, E w żadnym z wymienionych
Określ przybliżoną liczbę uśrednień podczas rejestracji potencjałów wywołanych, potrzebną do poprawy stosunku sygnał szum o 30 dB (w odniesieniu do sygn. nieuśrednionych) A 30, B 300, C 600 D 900, E 1000
Dobrać minimalny rząd filtru Butterwortha o częstotliwości granicznej 25 Hz, aby sygnał o częstotliwości 75 Hz był tłumiony przynajmniej 100 razy: A 2, B 3, C 4, D 5, E 6
Odprowadzenia dwubiegunowe w elektroencefalografie rejestrują: A potencjał w wybranym kanale, B różnicę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, C sumę potencjałów pomiędzy elektrodą odniesienia i wybranym kanałem, D różnicę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami, E sumę potencjałów pomiędzy wybranymi kanałami.
W elektrokardiografie z systemem ortogonalnych odprowadzeń Franka należy zastosować kabel pacjenta z następująca minimalną liczbą przewodów: A 5, B 6, C 8, D 9, E 10.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 10 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 250 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 200 Hz, C 250 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 1 ms. A 158Hz , B 177Hz, C 200Hz, D 250Hz, E 500Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 40 μF, włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp<100 Ω, B Rp>100 Ω, C Rp>141 Ω, D Rp<141 Ω, E Rp<200Ω
W defibrylatorze w chwili defibrylacji, pacjent o zastępczej rezystancji R podłączany zostaje do kondensatora gromadzącego energię o pojemności C, poprzez indukcyjność L i wyłącznik. Napięcie początkowe na kondensatorze wynosi U. W chwili zamknięcia wyłącznika prąd płynący przez pacjenta będzie wynosić: A U/R, B U/(√(L*C)), C U/(√(L/C), D (C/L)*U, E 0.
Obliczyć ( w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 36 μF w defibrylatorze dla nastawy energii = 360J, przez rezystor rozładowujący 100kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 19, B 15, C 12, D 9, E 6.
Obliczyć ( w sek) czas ładowania kondensatora C gromadzącego energię w defibrylatorze do energii 200J. Napięcie akumulatora U = 10 V, maksymalny dopuszczalny prąd akumulatora = 10 A, sprawność przetwornicy =50%: A 2, B 3 , C 4 , D 5, E 6
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5 µA i szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 0.75 ms, obliczyć czas pracy tego stymulatora, zasilanego z baterii litowej o pojemność 1 Ah i napięciu 3.6 V. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 0.75 KΩ, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 11 lat, B 12 lat, C 13 lat, D 14 lat, E 15 lat.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.94 Ah, B 0.84 Ah, C 0.74 Ah, D 0.64 Ah, E 0.54 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 54, B 65, C 77, D 89, E.100.
Do stymulatora synchronizowanego rytmem komór podłączono generator sygnału EKG i zmieniano częstotliwość impulsów synchronizujących w zakresie 90 – 200 impulsów na minutę. Zauważono skokową zmianę częstotliwości impulsów stymulatora przy częstotliwości impulsów synchronizujących równej 180 impulsów na minutę. Oblicz czas refrakcji bezwzględnej tego stymulatora. A 250 ms, B 333 ms , C 400 ms , D 500 ms , E 600 ms.
Algorytm ART rekonstrukcji obrazu przekroju CT wymaga, aby wartości początkowe rekonstruowanych pikseli były: A Zerami, B Wartościami dodatnimi, C Wartości początkowe mogą być dowolne, D Wartościami ujemnymi (jeśli piksele mają mieć wartości dodatnie), E Wartościami maksymalnymi zakresu pikseli.
Przyjmując, że długości drogi przejścia wiązki promieniowania w tomografie CT przez oczka siatki mogą dla rekonstruowanych obrazów o dużej liczbie pikseli przyjmować tylko wartości zero lub jeden; fizyczna interpretacja iloczynu wektorowego współczynników równania rzutu a T* a określa: A liczbę niezerowych współczynników ai równania, B średnią wartość rzutu na jeden piksel, C wartość błędu rekonstrukcji z poprzedniej iteracji, D liczbę oczek siatki, przez które dany rzut nie przechodzi, E żadna wymienionych odpowiedzi nie jest poprawna.
Podać maksymalną wartość odległość ‘l’ prostej rzutowania od środka obrotu układu zespołu źródło-detektor, warunkującą poprawną rekonstrukcję obrazu przekroju o promieniu 45[cm]. A 90/45 * *180 [cm], B 90 / 2 [cm], C 45 * 2 [cm], D 45 [cm], E 45 / 2 [cm].
Wiedząc, że piksele obrazu maski należą do przedziału <15,220> oraz że piksele obrazu segmentu należą do przedziału
<10,195>, wyznaczyć współczynniki A,B przekształcenia o postaci y = A*ln(x) +B zapewniającego najlepszą dokładność wyznaczania obrazu DSA w 8. bitowym systemie przetwarzania obrazów. (A) A = 15; B = -195, (B) A = - 10; B = 220, (C) A = 25; B = -415, (D) A = -5; B = 25, (E) A = 82.5; B = -190.
Wynik dzielenia obrazów maski i segmentu w technice DSA jest zawsze mnożony przez pewien współczynnik należący do zakresu <0,255> (w 8. bitowym systemie przetwarzania). Wartość tego współczynnika powinna być: A jak największa, B równa wartości średniej pikseli obrazu maski, C taka, aby w obszarze poprawnej wizualizacji piksele, przyjmowały wartość co najwyżej 254, D równa 255, E równa 128 lub równa 127.
Dopuszczalna, jednorazowo podana dożylnie, dorosłemu pacjentowi o masie ciała 70 kg, bezpieczna objętość środka cieniującego o stężeniu objętościowym jodu wynoszącym 75%, nie może przekroczyć wartości: A 35 [ml], B 70 [ml], C 140 [ml], D 70 * 0,75 = 52,5 [ml], E 10 [ml].
Do pomiaru natężenia promieniowania świetlnego w cytometrze przepływowym służy: A fotodioda, B fotorezystor, C fotopowielacz, D fototranzystor, E nie mierzy się natężenia.
Parametry prostej rzutowania w tomografie przyrostowym z wiązką szpilkową są określone przez wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania oraz odległość ‘l’ prostej rzutowania od środka obrotu zespołu źródło-detektor. Wiedząc, że współrzędne środka obrotu wynoszą {x0,y0}, obliczyć współczynniki równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +
B. Strzałkowanie osi układu współrzędnych zwyczajowe (oś Y do góry, oś X w prawo). Do obliczeń przyjąć: l=20;
=30°; x0,=20; y0 = 30. A A = -√3, B = (70-20√3); B A = +√3, B = (70+20√3); C A = +√3, B = (70-20√3) , D
A = -√3, B = (70+20√3) , E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
W programie do rekonstrukcji obrazu przekroju z rzutów metodą ART wartości współczynników równań zaokrąglono do wartości zero-jedynkowych. W którym z przypadków takie zaokrąglenie nie wpłynie istotnie na rezultat rekonstrukcji ? A jeśli odtwarzany przekrój składa się z małej liczby pikseli, B jeśli odtwarzany przekrój składa się z dużej liczby pikseli, C jeśli kształt obszaru odtwarzanego przekroju jest symetryczny osiowo, D jeśli kształt obszaru odtwarzanego przekroju nie jest symetryczny osiowo, E w innym przypadku niż w odpowiedziach A,B,C, D.
Czy pojedyncza prosta rzutowania L o położeniu określonym przez parę wartości ( l , β ), gdzie l≥0 oraz określa wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania zaś l odległość prostej rzutowania od środka obrotu układu zespołu źródło-detektor, może wiązać ze sobą (w postaci równania liniowego z niezerowymi współczynnikami) wszystkie niewiadome (piksele rekonstruowanego obrazu przekroju)? A TAK, B NIE, C TAK, pod warunkiem że jest ≤ 180° , D TAK, pod warunkiem że jest ε < -90° ,+90° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zasadniczym powodem posługiwania się parametrami (l, β) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym, zamiast współczynnikami A, B równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +B jest: A łatwiejsza postać algorytmu ART dla parametrów ( l , β ), B możliwość oznaczenia zwrotu prostej rzutowania, C możliwość numerycznego zapisu położenia prostej rzutowania || do osi Y, D niezależność wyniku od strzałkowania osi układu współrzędnych, E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Źródłem sygnału EOG jest potencjał elektryczny powstający między: A siatkówką i rogówką, B rogówką i źrenicą,, C
siatkówką i tęczówką,, D źrenicą i siatkówką,, E rogówką i spojówką.
Amplituda sygnału EOG zarejestrowanego w płaszczyźnie poziomej ma znak dodatni, gdy: A elektroda (+) jest z prawej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po lewej stronie oka, B elektroda (+) jest z lewej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, C elektroda (+) umieszczona jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pod okiem, D elektroda (+) jest umieszczona pomiędzy oczami, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, E elektroda (+) jest umieszczona pod lewym okiem, a elektroda (-) nad prawym okiem.
Oko w chwili T1=2 sek wykonało ruch w prawą stronę trwający t = 0.2 sek, zarejestrowane napięcie pick-to-pick Up- p=0.200 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= ─0.100 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =80 [o/sek], B =90 [o/sek], C =100 [o/sek], D =110 [o/sek], E =120 [o/sek].
Sakkadyczny ruch korekcyjny to ruch oka: A występujący z refiksacją, mający na celu poprawić fiksację oka na danym obiekcie, B o dużej amplitudzie zarejestrowanego sygnału EOG, C występujący w chwili mrugania po, D o dużej prędkości kątowej, E połączony z poruszeniem głowy w kierunku obiektu.
Pole widzenia to: A obraz rejestrowany przez każde z oczu osobno bez poruszania głową, obrazy są różne, mają część wspólną, B obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie poziomej bez poruszania głową, C obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie pionowej bez poruszania głową, D obraz rejestrowany przez oczy z ruchem głowy we wszystkich kierunkach, E obraz rejestrowany przez oko prawe i lewe, naprzemiennie, bez poruszania głową.
Zarejestrowany przy pomocy czujnika pulsu sygnał zawiera składową stałą = 10 V i charakteryzuje się współczynnikiem głębokości modulacji = 0,001 [V/V]. Jakie powinno być wzmocnienie układu, aby na wyjściu wzmacniacza otrzymać sygnał o amplitudzie 1V. A 1000, B 100, C 10, D 1, E 50.
Stała siatki dyfrakcyjnej to: A odległość pomiędzy sąsiednimi szczelinami z uwzględnieniem szerokości szczeliny, B odległość pomiędzy sąsiednimi szczelinami bez uwzględnia szerokości szczeliny, C szerokość szczeliny, D długość boku siatki, E długość przekątnej siatki.
Dobierz wartość pojemności w typowym górnoprzepustowym filtrze stosowanym w pulsoksymetrze, jeżeli wartość rezystancji rezystora w tym filtrze = 2 Mohm: A 500nF, B 2uF, C 5 uF, D 1000 uF, E 100 uF.
Jednostką współczynnika absorbcji jest: A cd/cm, B cm, C cm/cm, D cd, E 1/cm.
Do wyznaczenia kąta nachylenia osi elektrycznej serca przy użyciu trójkąta Einthovena należy znać amplitudę załamków Q, R, S: A w odpr. I, II, III, B w 2 dowolnych z odpr. aVR, aVL, aVF, C 2 dowolnych z odpr. I, II, III, D 2 z odpr. I, II, III, na których ampl. zał. S ≠ 0, E 3 dowolnych odpr. o największych amplitudach. załamków Q, R, S.
Zakres prawidłowych wartości kąta nachylenia osi elektrycznej serca to: A -90o+90o B +45o+90o C 0o+45o D - 45o+45o E 0o+90o
Skutek zamiany czerwonej i żółtej elektrody elektrokardiografu to: A zmiana znaku sygn. na odpr. III B zamiana sygn. na odpr. I i III C zmiana znaku sygn. na odpr. I D zmiana znaku sygn. na odpr. aVL E zamiana sygn. na odpr. aVR i aVF.
Do odprowadzeń dwubiegunowych należą: A I, II, III B aVR, aVL, aVF C aI, aII, aIII D przedsercowe E C1C6 (V1V6)
Na wydruku (25mm/s, 1cm/mV) elektrokardiogramu w odprowadzeniu I, odległość między dwoma sąsiednimi załamkami R wynosiła 15mm. Ile wynosiła częstotliwość pulsu ? A 75 ud/min B 85 ud/min C nie można obliczyć D 100 ud/min E 60 ud/min
W cytometrze przepływowym jako detektory stosuje się: A Przetworniki CMOS, B Fotodiody, C Fotorezystory, D
Przetworniki CCD, E Fotopowielacze.
Zwierciadło dichroiczne w cytometrze przepływowym stosuje się do: A Kolimacji strumieni świetlnych, B Zogniskowania promienia lasera, C Wzmocnienia strumieni świetlnych, D Pomiaru kąta rozproszenia wiązki, E Rozdzielenia strumieni świetlnych.
Sortowanie badanych komórek w cytometrze przepływowym odbywa się poprzez: A Odchylanie magnetyczne, B Odchylanie elektromagnetyczne, C Odchylanie elektrostatyczne, D Wykorzystując siłę odśrodkową, E Poprzez pompę próżniową.
Liczba kropel cieczy na jednostkę czasu w modelu laboratoryjnym jest: A Stała, B Malejąca, C Rosnąca, D Losowa, E
Innego rodzaju.
W cytometrze przypływowym jako źródło światła stosuje się: A Dwa lasery o różnych długościach fali, B Laser o dwóch długościach fali, C Żarówki halogenowe z zespołem filtrów, D Laser argonowy, E Diody led.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 0.5 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 500 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.94 Ah, B 0.84 Ah, C 0.74 Ah, D 0.65 Ah, E 0.55 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 5 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 11 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 107, B 97, C 87, D 77, E 67.
Podstawowym zjawiskiem ograniczającym zasięg podczas obrazowania struktur w ultrasonografii jest: A odbicie, B
tłumienie, C rozproszenie, D ugięcie, E załamanie.
Jaki typ prezentacji w ultrasonografie należy wybrać do zobrazowania struktur ruchomych np. zastawek serca A A, B
B, C C, D D, E TM.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 5 MHz, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (c=1500m/s).
Komputerowy tomograf rentgenowski I generacji (przyrostowy z wiązką szpilkową) ma być wykorzystywany do rekonstrukcji obrazu przekroju z rozdzielczością 120 x 120 pikseli. Liczba przesunięć układu źródło-detektor wynosi
160. Podaj minimalną wymaganą liczbę położeń kątowych układu źródło-detektor zapewniającą zgromadzenie wystarczającej liczby danych do wyznaczenia obrazu przekroju.. A 180, B 150, C 120 , D 90, E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,5 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 615 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Amplituda sygnału EOG jest proporcjonalna do: A do sinusa kąta wychylenia gałki ocznej, B sinusa kąta wychylenia powieki górnej, C do sinusa promienia otwarcia źrenicy, D kąta między osią optyczną i normalną soczewki, E kąta tworzonego przez otwarte powieki.
Podczas wychylenia gałki ocznej w płaszczyźnie pionowej, zarejestrowano dodatni znak amplitudy sygnału EOG, gdy: A elektroda (+) jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest pod lewym okiem, B elektroda (+) jest pod prawym okiem, a elektroda (-) jest nad prawym okiem, C elektroda (+) jest nad lewym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pomiędzy oczami, D elektroda (-) jest z lewej strony oka lewego, a elektroda (+) jest po prawej stronie oka prawego, E elektroda (-
) jest po prawej stronie oka prawego, a elektroda (+) jest po lewej stronie oka lewego.
Oko w chwili T1=3 sek wykonało ruch w lewą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peak-to-peak Up- p=0.400 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= 0.200 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =-360 [o/sek], B =-380 [o/sek], C =-400 [o/sek], (OK), D =-420 [o/sek], E =-440 [o/sek].
Pasmo częstotliwościowe sygnału EOG mieście się w przedziale: A 0.05-30 Hz, B 30-60 Hz, C 60-150 Hz, D 200-800 Hz, E 1000-10000 Hz.
Refiksacja to ruch oka: A wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia, B kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, C połączony z ruchem głowy, D połączony z mruganiem powiek, E powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku.
W odprowadzeniach kończynowych Wilsona: A 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu, B 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu, C 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu,,D do każdej elektrody elektrokardiografu podłącza się po jednej elektrodzie kończynowej, E 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A załamków,
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B szczelinach,
Spektrofotometr używany w czasie laboratorium w swojej obudowie zawiera m.in.: A polaryzator, B fotodetektor, C
pryzmat, D siatkę dyfrakcyjną, E fototranzystor.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5.5 µA , a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.97 Ah, B 0.87 Ah, C 0.77 Ah, D 0.67 Ah, E 0.57 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 6 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 107, B 97, C 87, D 77, E 67.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 5 MHz, skierowanej pod kątem 60 stopni do osi naczynia krwionośnego, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (przyjąć prędkość fali UD w cieczach =1500m/s).
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 25, B 20, C 15, D 12.5, E 10.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 125 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 250 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 100 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B Kapilarę, C
Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
W nowoczesnych implantowanych stymulatorach serca zbliżenie odpowiednio magnesu powoduje: A wyłączenie stymulatora, B przejście stymulatora w tryb z rytmem sztywnym, C czasowe przejście stymulatora w tryb z rytmem sztywnym , D przejście stymulatora w tryb z rytmem synchronizowanym pracą serca, E czasowe przejście stymulatora w tryb testowy.
Komputerowy tomograf rentgenowski I generacji (przyrostowy z wiązką szpilkową) ma być wykorzystywany do rekonstrukcji obrazu przekroju z rozdzielczością 120 x 120 pikseli. Liczba przesunięć układu źródło-detektor wynosi
120. Podaj minimalną wymaganą liczbę położeń kątowych układu źródło-detektor zapewniającą zgromadzenie wystarczającej liczby danych do wyznaczenia obrazu przekroju.. A 180, B 150, C 120 , D 90, E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 328 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Amplituda sygnału EOG jest proporcjonalna do: A do sinusa kąta wychylenia gałki ocznej, B sinusa kąta wychylenia powieki górnej, C do sinusa promienia otwarcia źrenicy, D kąta między osią optyczną i normalną soczewki, E kąta tworzonego przez otwarte powieki.
Podczas wychylenia gałki ocznej w płaszczyźnie pionowej, zarejestrowano ujemny znak amplitudy sygnału EOG, gdy: A elektroda (+) jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest pod lewym okiem, B elektroda (+) jest pod prawym okiem, a elektroda (-) jest nad prawym okiem, C elektroda (+) jest nad lewym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pomiędzy oczami, D elektroda (-) jest z lewej strony oka lewego, a elektroda (+) jest po prawej stronie oka prawego, E elektroda (-
) jest po prawej stronie oka prawego, a elektroda (+) jest po lewej stronie oka lewego.
Oko w chwili T1=3 sek wykonało ruch w lewą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peak-to-peak Up- p=0.400 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= 0.200 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =-360 [o/sek], B =-380 [o/sek], C =-400 [o/sek], (OK), D =-420 [o/sek], E =-440 [o/sek].
Pasmo częstotliwościowe sygnału EOG mieście się w przedziale: A 0.5-30 Hz, B 3- 60 Hz, C 60-150 Hz, D 0.05-30 Hz,
Refiksacja to ruch oka: A wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia, B kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, C połączony z ruchem głowy, D połączony z mruganiem powiek, E powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku.
W odprowadzeniach kończynowych Wilsona: A 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu, B 3 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu, C 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody ujemnej elektrokardiografu,,D do każdej elektrody elektrokardiografu podłącza się po jednej elektrodzie kończynowej, E 2 elektrody odpr. kończynowych podłącza się razem do elektrody dodatniej elektrokardiografu.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A załamków,
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B szczelinach,
C mm, D mm/mm, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5.5 µA , a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.87 Ah, B 0.77 Ah, C 0.67 Ah, D 0.97 Ah, E 0.57 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 7 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 6 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 106 B 95 C 84 D 73, E 62.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 3 MHz, skierowanej pod kątem 60 stopni do osi naczynia krwionośnego, dla prędkości krwi nie przekraczającej 0.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (przyjąć prędkość fali UD w cieczach =1500m/s).
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 15, B 20, C 10, D 25, E 50.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 50, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 2 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 125 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 250 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 3 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 63 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był dwufazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<141 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B Kapilarę, C
Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 2.5 MHz, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (c=1500m/s).
W tabeli są przedstawione zarejestrowane próbki sygnału EOG x(n). Dla dyskretnych momentów czasu n=7, 8, 9, 10 kolejne próbki pochodnej sygnału x(n) podane w [µV/s] są odpowiednio równe: A 0, -20, -40, 20; B -20, 0, -20, -40; C
-20, -40, 20, 40; D -10, -20, 0, -20; E -40, -10, -20, 0.
n [s] | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
x(n) [µV] | 100 | 50 | -20 | -30 | -70 | -80 | -100 | -100 | -120 | -160 | -140 | -100 |
Oko wykonuje ruch sakkadyczny w prawo z pozycji =-25o w chwili t1=0.3 [sek] z prędkością kątową =250 [o/sek].
Gdzie znajdzie się oko w chwili t2=0.35 [sek] i jakie są odpowiadające tym pozycjom poziomy napięć, jeśli współczynnik skalujący wynosi K=100 [o/mV]? A =25o, U1=-0.25 mV, U2=0.25 mv B =12.5o, U1=-0.25 mV, U2=0.125 mV, C =0o, U1=-0.25 mV, U2=0.0 mV, D =-12.5o, U1=-0.25 mV, U2=-0.125 mV, E =-15o, U1=-0.25 mV, U2=-0.15 mV.
Oko wykonuje ruch sakkadyczny w lewo z pozycji 1=30o w chwili t1=0.4 [sek] z prędkością kątową =562.5 [o/sek].
Gdzie znajdzie się oko w chwili t2=0.48 [sek] i jakie są odpowiadające tym pozycjom poziomy napięć, jeśli współczynnik skalujący wynosi K=150 [o/mV]? A 2=15o, U1=-0.4 mV, U2=0.1 mV, B 2=7.5o, U1=-0.2 mV, U2=0.05 mV, C 2=0o, U1=-0.15 mV, U2=0.0 mV, D 2=-7.5o, U1=0.2 mV, U2=0.05 mV, E 2=-15o, U1=0.2 mV, U2=-0.1 mV.
Refiksacja to ruch oka: A kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, B połączony z ruchem głowy, C połączony z mruganiem powiek, D powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku, E wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia.
1. Na rysunku przedstawiono fragment sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania tekstu. Jaka jest średnia prędkość narastania sygnału [mV/sek], gdy czytamy pojedynczą linię tekstu, i jaka jest średnia prędkość powrotu [mV/sek] oka do początku linii? A du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-3 mV/sek, B du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-3.5 mV/sek, C du(t)/dt = 0.082 mV/sek , du(t)/dt=-4.0 mV/sek, D du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-2.5 mV/sek, E du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-
2.75 mV/sek.
Na rysunku przedstawiono fragment sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania tekstu. Jaka jest średnia prędkość narastania sygnału [mV/sek], gdy czytamy pojedynczą linię tekstu, i jaka jest średnia prędkość powrotu [mV/sek] oka do początku linii? A du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-3 mV/sek, B du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-3.5 mV/sek, C du(t)/dt = 0.082 mV/sek , du(t)/dt=-4.0 mV/sek, D du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-2.5 mV/sek, E du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-2.75 mV/sek.
Do pomiaru pulsu wykorzystano laboratoryjny model pulsometru, na wyjściu którego zarejestrowano przebieg, którego parametry są następujące: częstotliwość 1 [Hz] oraz wartość międzyszczyt owa 1 [V]. Podaj wartość pulsu. A 10, B 20, C 50, D 60, E 100.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Składowa stała tego sygnału ma wartość 10 [V], a współczynnik głębokości modulacji wynosi 0.001. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o amplitudzie 1 [V]? A 100, B 90, C 50, D 10, E 1000.
Dobierz wartość rezystancji prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość pojemności wynosi 2 μF. A 100 kΩ, B 200 kΩ , C 500 kΩ, D 1 MΩ , E 2 MΩ.
Do rozszczepienia światła w spektrofotometrze (wykorzystywanym podczas laboratorium) zastosowano: A siatkę dyfrakcyjną, B pryzmat, C monochromator, D soczewkę, E polaryzator.
Puls jest wyrażany w: A Liczbie uderzeń na minutę, B ms, C Hz, D Liczbie uderzeń, E Liczbie uderzeń na sekundę.
Odcinek elektrokardiogramu wraz z sąsiednim załamkiem nazywany jest: A linią bazową, B odcinkiem Einthovena, C
interwałem, D odstępem, E załamaniem.
Zwilżenie skóry (na kontakcie z elektrodą elektrokardiogramu) wodą lub żelem ma na celu: A zmniejszenie oporności elektrody, B zwiększenie oporności elektrody, C zmniejszenie oporności skóry, D zwiększenie oporności skóry, E wyrównanie potencjałów skóry i elektrody.
W metodzie detekcji zespołów QRS, stosowanej w czasie laboratorium, używa się kaskady filtrów. Ile filtrów wchodzi w jej skład? A 1, B 2, C 3, D 4, E 5.
Elektroda koloru żółtego powinna być założona na: A prawą rękę, B prawą nogę, C lewą nogę, D lewą rękę, E zwarta z odprowadzeniami przedsercowymi.
Aby wyznaczyć puls, należy zarejestrować zapis: A z odprowadzenia I, B z trzech odprowadzeń: I, II, III, C z sześciu odprowadzeń przedsercowych, D z jednego odprowadzenia przedsercowego, E z dowolnego odprowadzenia.
W stymulatorze implantowanym znajduje się przetwornica o sprawności 100%, do zasilania stopnia wyjściowego stymulatora. Zakładając, że parametry zastępcze pacjenta nie ulegają zmianie, proszę wskazać przy którym zestawie nastaw parametrów impulsu stymulatora, czas pracy stymulatora będzie największy: A 1ms, 5V, B 0.75 ms, 6V, C 1.25 ms, 4V, D 0.75 ms, 7V, E 1.25 ms, 4,5V
Podczas okresowego badania pacjenta z wszczepionym stymulatorem, zmieniono amplitudę impulsu stymulującego z 5V na 5.5V. Jak wpłynie to na czas pracy stymulatora, zakładając 100% sprawność układów wewnętrznej przetwornicy stymulatora, przyjmując, że parametry zastępcze pacjenta nie ulegają zmianie i zaniedbując pobór prądu przez pozost ałe układy stymulatora. A bez zmian, B zwiększenie o ok. 10%, C zmniejszenie o ok. 10%, D zwiększenie o ok. 20%, E zmniejszenie o ok. 20%.
Współrzędne (x,y) położenia źródła promieniowania X oraz detektora w tomografie komputerowym I generacji wynoszą (200,600) (źródło) oraz (400,200) (detektor). Współrzędne środka obrotu zespołu źródło-detektor wynoszą (200,200). Wyznaczyć kąt Beta oraz przesunięcie L charakteryzujące położenie prostej rzutowania. A 22,24 [st]; 141,20 B 26,57 [st]; 178,92 C 66,43 [st]; 111,48 D 57,66 [st];228,33 E 53,43 [st];146,13.
Zakładając, że środek obrotu zespołu źródło-detektor w tomografie CT pierwszej generacji pokrywa się ze środkiem centralnego oczka obszaru rekonstrukcji, wyznaczyć długość drogi przejścia wiązki promieniowania przez to oczko. Dane do obliczeń: bok oczka=100; wsp. środka obrotu (0,0); Beta = 60[stopni]; L=20. A 111,55 B 121,15 C 141.42 D 161.25 E 100,00.
Podczas rekonstrukcji obrazu przekroju (3x3) metodą ART, wartości wektora rozwiązań, liczone dla kolejnego równania wynoszą R = [ 1 , 3 , 2 , 6 , 6 , 2 , 3 , 0 , 5]. Wiedząc, że wartości wektora współczynników w tym równaniu wynoszą A=[ 1 , 0 , 0 , 1 , 1 , 0 , 0 , 1 , 1 ] oraz, że wyraz wolny wynosi C=100; podać zmodyfikowaną wartość R5 po przetworzeniu tego równania. A -17,4 B 25,6 C 22,4 D –19,6 E –15,0.
W równaniu rzutu przechodzącego przez siatkę obszaru rekonstrukcji złożoną z 11x11 jednakowych oczek kwadratowych, liczba niezerowych współczynników tego równania wynosi co najwyżej: A 20, B 21, C 22, D 33, E 44.
Do uzyskania poprawnego rezultatu rekonstrukcji obrazu metodą ART. Na podstawie rzutów, których położenie określają parametry Beta oraz L, wymagane są: A stały przyrost Beta oraz stały przyrost L, B stały przyrost Beta oraz dowolny przyrost L, C dowolny przyrost Beta oraz dowolny przyrost L, D dowolny przyrost Beta oraz stały przyrost L, E Beta oraz L nie mogą być zmieniane skokowo.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego występuje następująca liczba odprowadzeń: A3, B 6, C 7, D 8, E 10.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 160 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 5, B 9, C 12, D 16, E 20.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego niesymetrycznym napięciem 0 +3V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 5 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 100 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 125 Hz, B 250 Hz, C 625 Hz, D 800 Hz, E 1000 Hz.
Parametry prostej rzutowania w tomografie przyrostowym z wiązką szpilkową są określone przez wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania oraz odległość ‘l’ prostej rzutowania od środka obrotu zespołu źródło-detektor. Wiedząc, że współrzędne środka obrotu wynoszą {x0,y0}, obliczyć współczynniki równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +
B. Strzałkowanie osi układu współrzędnych zwyczajowe (oś Y do góry, oś X w prawo). Do obliczeń przyjąć: l=20;
=30°; x0,=20; y0 = 30. A A = -√3, B = (70-20√3); B A = +√3, B = (70+20√3); C A = +√3, B = (70-20√3) , D
A = -√3, B = (70+20√3) , E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Czy pojedyncza prosta rzutowania L o położeniu określonym przez parę wartości ( l , β ), gdzie l≥0 oraz określa wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania zaś l odległość prostej rzutowania od środka obrotu układu zespołu źródło-detektor, może wiązać ze sobą (w postaci równania liniowego z niezerowymi współczynnikami) wszystkie niewiadome (piksele rekonstruowanego obrazu przekroju)? A TAK, B NIE, C TAK, pod warunkiem że jest ≤ 180° , D TAK, pod warunkiem że jest ε < -90° ,+90° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zasadniczym powodem posługiwania się parametrami (l, β) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym, zamiast współczynnikami A, B równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +B jest: A łatwiejsza postać algorytmu ART dla parametrów ( l , β ), B możliwość oznaczenia zwrotu prostej rzutowania, C możliwość numerycznego zapisu położenia prostej rzutowania || do osi Y, D niezależność wyniku od strzałkowania osi układu współrzędnych, E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiany wartości poszczególnych pikseli rekonstruowanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dążą do: A zera, B 1.0 /(liczba pikseli obrazu przekroju), C 1.0 /(liczba równań układu), D zamkniętego cyklu, E innych wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Źródłem sygnału EOG jest potencjał elektryczny powstający między: A siatkówką i rogówką, B rogówką i źrenicą,, C
siatkówką i tęczówką,, D źrenicą i siatkówką,, E rogówką i spojówką.
Amplituda sygnału EOG zarejestrowanego w płaszczyźnie poziomej ma znak dodatni, gdy: A elektroda (+) jest z prawej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po lewej stronie oka, B elektroda (+) jest z lewej strony prawego oka, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, C elektroda (+) umieszczona jest nad prawym okiem, a elektroda (-) jest umieszczona pod okiem, D elektroda (+) jest umieszczona pomiędzy oczami, a elektroda (-) jest po prawej stronie oka, E elektroda (+) jest umieszczona pod lewym okiem, a elektroda (-) nad prawym okiem.
Oko w chwili T1=2 sek wykonało ruch w prawą stronę trwający t = 0.2 sek, zarejestrowane napięcie pick-to-pick Up- p=0.200 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= ─0.100 mV. Współczynnik skalujący K=100 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =80 [o/sek], B =90 [o/sek], C =100 [o/sek], D =110 [o/sek], E =120 [o/sek].
Sakkadyczny ruch korekcyjny to ruch oka: A występujący z refiksacją, mający na celu poprawić fiksację oka na danym obiekcie, B o dużej amplitudzie zarejestrowanego sygnału EOG, C występujący w chwili mrugania po, D o dużej prędkości kątowej, E połączony z poruszeniem głowy w kierunku obiektu.
Pole widzenia to: A obraz rejestrowany przez każde z oczu osobno bez poruszania głową, obrazy są różne, mają część wspólną, B obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie poziomej bez poruszania głową, C obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie pionowej bez poruszania głową, D obraz rejestrowany przez oczy z ruchem głowy we wszystkich kierunkach, E obraz rejestrowany przez oko prawe i lewe, naprzemiennie, bez poruszania głową.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A załamków,
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B szczelinach,
Spektrofotometr używany w czasie laboratorium w swojej obudowie zawiera m.in.: A polaryzator, B fotodetektor, C
pryzmat, D siatkę dyfrakcyjną, E fototranzystor.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 5.5 µA , a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 3.6 V, napięcie baterii jest stałe. A 0.97 Ah, B 0.87 Ah, C 0.77 Ah, D 0.67 Ah, E 0.57 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 6 µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora (imp/min). A 107, B 97, C 87, D 77, E 67.
Sygnał dopplerowski uzyskiwany z głowicy o częstotliwości 5 MHz, skierowanej pod kątem 60 stopni do osi naczynia krwionośnego, dla prędkości krwi nie przekraczającej 1.5 m/s będzie miał widmo w zakresie: A 0-1 kHz, B 0-5 kHz, C 1-5 kHz, D 0-5 MHz, E 0-10 kHz, (przyjąć prędkość fali UD w cieczach =1500m/s).
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4.5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 25, B 20, C 15, D 12.5, E 10.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Dobrać maksymalną częstotliwość graniczną idealnego filtru antyaliasingowego, który powinien zostać zastosowany w każdym kanale, przed 4 kanałowym przetwornikiem A/C o czasie przetwarzania 125 μs. Kanały są próbkowane kolejno: A 100 Hz, B 250 Hz, C 400 Hz, D 500 Hz, E 1000 Hz
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 100 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B Kapilarę, C
Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.999 a 10.001 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 90, C 500, D 1000, E 2000.
Dobierz wartość pojemności prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość rezystancji wynosi 1000 kΩ A 0.5 uF, B 1 uF, C 2uF, D 5 uF, E 10 uF.
Do rozszczepienia światła w spektrofotometrze (wykorzystywanym podczas laboratorium) zastosowano: A pryzmat, B monochromator, C soczewkę, D siatkę dyfrakcyjną, E polaryzator.
Różnica w kształcie sygnałów pochodzących z różnych detektorów na ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" spowodowana jest: A powierzchnią czynną detektorów, B pasmem przenoszenia detektorów, C rodzajem wykorzystanego wzmacniacza operacyjnego, D różnicą w sposobie zasilania wzmacniaczy. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Prędkość opadania kropel w ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" uzależniona jest od: A czasu opadania pojedynczej kropli, B czasu pomiędzy kroplami, C prędkość nie zależy od żadnych czynników, D prędkość opadania kropel jest stała. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.2 V, napięcie baterii jest stałe. A 1.75 Ah, B 2 Ah, C 2.94 Ah, D 1.54 Ah, E 1.85 Ah .
Bateria o pojemności 1.2Ah wystarcza na 6 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 107, B 97, C87, D 77, E 67.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4V) i 300 (Up=6V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 100, B 125, C 150, D 200, E 250.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1.2 ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=6V), i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=5V), dla obciążenia 1000. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 1 μF, C 2.2 μF, D 3.3 μF, D 4.7μF, E 6.6 μF.
W trybie testowym okres generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 8x8 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.5 ms, amplituda 5 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawa czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -.
Z analizy zapisu sygnału EKG w spoczynku, dla zdrowej osoby, uzyskano następujące wartości pomiarów: średnią częstość uderzeń serca na minutę HR = 70 [1/min] oraz średni czas trwania odcinka QT = 351 [ms]. Które z wartości pomiarów można uznać za pochodzące od tej samej osoby dla badania EKG wykonanego zaraz po wysiłku: A. HR = 109 [1/min], QT = 292 [ms], B. HR = 60 [1/min], QT = 270 [ms], C. HR = 105 [1/min], QT = 375 [ms], D. HR = 65 [1/min], QT =380 [ms], E. HR = 75 [1/min], QT =380 [ms .
Średnią częstość uderzeń serca na minutę wyznacza się w oparciu o czas trwania odcinka: A. P-T, B. Q-R, C. S-T,
D. R-R, E R-T.
W wyniku pomiarów z wykorzystaniem odprowadzeń Wilsona otrzymano amplitudę załamka P na poziomie 0.6667 [mV]. Ten sam załamek P obserwowany z wykorzystaniem odprowadzeń Goldbergera będzie miał amplitudę około: A. 2 [mV], B. 1 [mV], C. 0,2222 [mV], D. 0,3333 [mV], E 0,5 [mV].
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 1000Hz na 250 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału,
B. wyborze co czwartej próbki sygnału, C. przemnożeniu próbek sygnału przez 4, D. przemnożeniu próbek sygnału przez 25, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Dla 10-tego zespołu QRS wyznaczono próg detekcji P[10] = 1 [mV], amplituda piku funkcji detekcyjnej dla tego zespołu wynosiła 2.6667 [mV]. Jaka będzie wartość progu detekcji dla kolejnego zespołu, w metodzie detekcji zespołów QRS prezentowanej w przygotowaniu do laboratorium: A. 1,25 [mV], B. 1 [mV], C. 1,3333 [mV], D. 2 [mV , E. 3 [mV].
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.25 sek, B 0.30 sek, C 0.35 sek, D 0.40 sek, E 0.45 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.5 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.333 mV/sek, B 0.444 mV/sek, C 0.555 mV/sek, D 0.666 mV/sek, E 0.777 mV/sek.
Przyczyną powstania ruchów korekcyjnych oka są: A ciągłe, szybkie ruchy obiektu, na który patrzymy, B powolne, niewielkie zmiany położenia, które należy korygować, C mruganie, D zamknięcie powiek, E przesuwanie się obiektu tylko w kierunku pionowym.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={10, 12, 13, 12, 18, 13, 11, 9, 8, 1, 2, 7, 10, 12} wyskalowane w stopniach. Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 6 [o/sek] i -7 [o/sek], B -7 [o/sek] i 5 [o/sek], C 5 [o/sek] i -6 [o/sek], D -6 [o/sek] i 5 [o/sek], E 5 [o/sek] i -5 [o/sek].
Oko w chwili T1=2 sek wykonało ruch w prawą stronę trwający t = 0.1 sek, zarejestrowane napięcie peak-to-peak Up- p=0.300 mV, poziom napięcia „startowego” UT1= ─0.100 mV. Współczynnik skalujący K=110 [o/mV]. Jaka była prędkość kątowa [o/sek] gałki ocznej podczas tego ruchu? A =310 [o/sek], B =320 [o/sek], C =330 [o/sek], D =340 [o/sek], E =350 [o/sek].
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG (wynik podać w zaokrągleniu do pełnych sekund): A 1 s, B 1.5 s, C 2 s, D 3 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla standardowego sygnału EKG: A 1 ms, B 1.25 ms, C 1.6 ms, D 2 ms, E 2.5 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami czerwonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło zwarcie przewodów z wtyczkami oznaczonymi kolorami czerwonym i zielonym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis: A aVR, B III, C II, D I, E w żadnym z wymienionych.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, R, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
Podłączono sygnał z generatora (1.5V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R, L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.33 mVp-p: A >90 dB, B >82 dB, C >74 dB, D >65 dB, E > 50 dB.
W systemie ortogonalnych odprowadzeń Franka, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG obejmujących odprowadzenia kończynowe i przedsercowe, na wejściu układu formującego występuje następująca liczba potencjałów: A 3, B 6, C 8, D 9, E 10.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=10 pF i Cb2=15 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3.3 kV, C 4 kV, D, E 5 kV.
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć ujemnych przyjmuje skrajne wartości: -9.99 a -10.01 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 90, C 500, D 1000, E 2000.
Dobierz wartość pojemności prostego filtru RC stosowanego w pulsometrze, jeżeli wartość rezystancji wynosi 100 kΩ A 0.5 uF, B 1 uF, C 2uF, D 5 uF, E 10 uF.
Parametry prostej rzutowania w tomografie przyrostowym z wiązką szpilkową są określone przez wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania oraz odległość ‘l’ prostej rzutowania od środka obrotu zespołu źródło-detektor. Wiedząc, że współrzędne środka obrotu wynoszą {x0,y0}, obliczyć współczynniki równania prostej rzutowania o postaci y = A*x +
Strzałkowanie osi układu współrzędnych zwyczajowe (oś Y do góry, oś X w prawo). Do obliczeń przyjąć: l=20;
=30°; x0,=20; y0 = 30. A A = -√3, B = (70-20√3); B A = +√3, B = (70+20√3); C A = +√3, B = (70-20√3) , D
A = -√3, B = (70+20√3) , E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Różnica w kształcie sygnałów pochodzących z różnych detektorów na ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" spowodowana jest: A powierzchnią czynną detektorów, B pasmem przenoszenia detektorów, C rodzajem wykorzystanego wzmacniacza operacyjnego, D różnicą w sposobie zasilania wzmacniaczy. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Prędkość opadania kropel w ćwiczeniu "Cytometr Przepływowy" uzależniona jest od: A czasu opadania pojedynczej kropli, B czasu pomiędzy kroplami, C prędkość nie zależy od żadnych czynników, D prędkość opadania kropel jest stała. E żadna z powyższych odpowiedzi.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 0.5 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 6 lat. Zastępcza
rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 500 Ω, amplituda impulsu = 7.2 V, napięcie baterii jest stałe. A 1.75 Ah, B 2 Ah, C 2.24 Ah, D 1.54 Ah, E 1.89 Ah .
Bateria o pojemności 1Ah wystarcza na 5 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 107, B 97, C87, D 77, E 67.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=5V) i 300 (Up=6V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 5 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 10, B 25, C 33, D 40, E 50.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 0.5 ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=6V), i po czasie 0.5 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=5V), dla obciążenia 500. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 2.2 μF, B 3.3 μF, C 4.7μF, D 5.5μF, E 6.6 μF.
W trybie rytmu sztywnego (nie w trybie testowym) częstość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 8x8 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.5 ms, amplituda 5 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawa czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw , zbocze -.
W wyniku pomiarów sygnału EKG otrzymano czas trwania zespołu QRS = 100 [ms]. Jaka jest średnia częstość uderzeń serca na minutę (HR)?: A HR = 60 [1/min], B HR = 100 [1/min], C HR = 120 [1/min], D HR = 140 [1/min], E nie można na tej podstawie określić HR.
W wyniku pomiarów uzyskano następujące potencjały kończynowe: prawej ręki 1 [mV], lewej ręki 2 [mV] oraz lewej nogi 3 [mV]. Jakie będzie wartość napięcia w odprowadzeniu UI Einthovena? A 1mV, B 3 [mV], C -1 [mV], D 2 [mV].
Który z wyróżnionych fragmentów sygnału EKG charakteryzuje się najwyższą energią? A. zespól QRS, B. odcinek P-T,
odcinek P-R, D. załamek T, E odcinek P-Q.
Podczas badania wysiłkowego EKG najlepiej wykorzystywać sygnał z odprowadzeń: A Einthovena, B Goldberga, C kończynowych, D przedsercowych Wilsona, E dowolnego odprowadzenia .
Dla funkcji opisującej otrzymano następujące wartości progowe P1 = 60 [ms] oraz P2 = 140 [ms]. W której milisekundzie zapisu leży punkt wykrycia zespołu QRS? A. 100 [ms], B. 60 [ms], C. 140 [ms], D80 [ms], E 120 [ms].
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 6 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.140 sek, B 0.144 sek, C 0.148 sek, D 0.152 sek, E 0.156 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.6912 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.65 mV/sek, B 0.70 mV/sek, C 0.75 mV/sek, D 0.80 mV/sek, E 0.85 mV/sek.
Mrugnięcie powiekami w sygnale EOG:: A powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie poziomej, B powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie pionowej, C powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyznach poziomej i pionowej, D nie powoduje widocznych skutków, E pojawia się jako impuls o amplitudzie ujemnej.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={30, 36, 39, 36, 54, 39, 33, 27, 24, 3, 6, 21, 30, 36} wyskalowane w stopniach. Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 18 [o/sek] i -21 [o/sek], B -21 [o/sek] i 15 [o/sek], C 15 [o/sek] i -18 [o/sek], -18 [o/sek] i 15 [o/sek], E 15 [o/sek] i -15 [o/sek].
Gdy oko wykonuje ruch śledzący obiekt poruszający się po okręgu zgodnie z ruchem wskazówek zegara, to rejestrując sygnał EOG w dwóch płaszczyznach otrzymuje się: A sygnały EOGx(t) i EOGy(t) mające kształty sinusoidalne, B sygnał EOGx(t) jest sinusoidalny, a EOGy(t) jest sygnałem „piłokształtnym”, C sygnał EOGx(t) jest „piłokształtnym”, a EOGy(t) jest sygnałem sinusoidalnym, D sygnały EOGx(t) i EOGy(t) są „piłokształtne”, ale przesunięte względem siebie, E sygnał EOGx(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z „prawej-do-lewej”, a EOGy(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z
„lewej-do-prawej”.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr górnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla częstotliwości granicznej 0.1Hz: A 1 s, B 1,6 s, C2 s, D 3.2 s, E 5 s.
Jaką stałą czasową powinien mieć filtr dolnoprzepustowy pierwszego rzędu, w wzmacniaczu dla częstotliwości granicznej równej 50 Hz: A 1.25 ms, B 1.6 ms, C 2 ms, D 2.5 ms, E 3,2 ms.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, w łączówce nastąpiło oderwanie przewodu z wtyczką oznaczoną kolorem czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A aVR, B I, C II, D III, E w żadnym z wymienionych.
W klasycznym elektrokardiografie z 10 przewodowym kablem pacjenta, podczas podłączania zamieniono przewody oznaczone kolorami zielonym i czarnym. W których odprowadzeniach otrzymamy poprawny zapis EKG: A I, B II, C III, D aVF, E w żadnym z wymienionych.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi
+1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i F podano sygnał, a na zwarte wejścia R i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu III napięcie załamka R wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Podłączono sygnał z generatora (2V p-p, 10 Hz ) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia R , L, F podano sygnał, a na wejścia C1 – C6 i N podano masę i zarejestrowano przebiegi. Ile wynosi minimalny współczynnik CMRR dla tego elektrokardiografu, jeżeli amplituda sygnału w odprowadzeniu II nie przekraczała 0.1 mVp-p: A >86 dB, B >75 dB, C >65 dB, D >55dB, E > 45 dB.
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie przedsercowych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego, traktowanego jako odrębny układ, występuje następująca liczba przewodów: A 6, B 7, C 8, D 9, E 10.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=10 pF i Cb2=15 pF, a wytrzymałości Ub1=3 kV i Ub2=2 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 3.3 kV, D 4 kV, E 5 kV.
Natężenie promieniowania X w wiązce szpilkowej padającej na obiekt wynosi 1,4 [Gy/h]; natężenie promieniowania zmierzone przez detektor po przejściu przez obiekt wynosi 1,2[Sv/h]. Podaj wartość wyrazu wolnego w równaniu liniowym (z dodatnimi współczynnikami przy zmiennych) charakteryzującym rzut wzdłuż tej wiązki promieniowania: A + 0,154, B – 0,154 , C + 0,857, D – 0,8, E + 0,200.
Warunkiem koniecznym wyznaczenia obrazu przekroju metodą ART jest, by: A wektor wartości początkowych iteracji był wektorem zerowym, B liczba wierszy i kolumn pikseli rekonstruowanego obrazu przekroju była taka sama, C liczba równań była parzysta, D liczba równań była nieparzysta, E żaden z podanych warunków A do D.
Liczba dostępnych równań opisujących rzuty wynosi N. Rozdzielczość przestrzenna (bok obrazu w pikselach) R rekonstruowanego obrazu przekroju metodą ART może wynosić co najwyżej: A pierwiastek kwadratowy z N, B iloczyn liczby kolumn i wierszy nie może przekraczać N, C R może być dowolne, liczba rzutów N może jednak ograniczyć dokładność rekonstrukcji, D R musi być nieparzyste, E żadna z odpowiedzi od A do D.
Wartości każdego ze współczynników w równaniach rzutów w metodzie ART odpowiadają zawsze: A długościom dróg przejścia wiązki promieniowania przez homogeniczne struktury obiektu, B długościom dróg przejścia wiązki przez oczko siatki rekonstruowanego obrazu przekroju, C długości przekątnej oczka siatki rekonstruowanego obrazu przekroju, D ilorazowi liczby niewiadomych do numeru niewiadomej w równaniu, E żadna z odpowiedzi od A do D.
Czy warunkiem poprawnej rekonstrukcji obrazu przekroju metodą ART jest by: A wartości wyrazów wolnych nie były wcale obciążone błędem, B względny błąd wartości wyrazów wolnych był taki sam dla wszystkich równań, C bezwzględny błąd wartości wyrazów wolnych był taki sam dla wszystkich równań , D błąd względny wartości wyrazów wolnych był na poziomie co najwyżej 2-3%, E arytmetyczna suma błędów bezwzględnych wartości wyrazów wolnych była równa zeru.
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 8 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.4, a czas czytania linii wynosi 4 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.25 sek, B 0.30 sek, C 0.35 sek, D 0.40 sek, E 0.45 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.75 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.8 mV/sek, B 0.9 mV/sek, C 1 .0 mV/sek, D 1.1 mV/sek, E 1.2 mV/sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.6912 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.65 mV/sek, B 0.70 mV/sek, C 0.75 mV/sek, D 0.80 mV/sek, E 0.85 mV/sek.
Mrugnięcie powiekami w sygnale EOG: A powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie poziomej, B powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie pionowej, C powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyznach poziomej i pionowej, D nie powoduje widocznych skutków, E pojawia się jako impuls o amplitudzie ujemnej.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={40, 46, 49, 46, 64, 49, 43, 37, 34, 13, 16, 31, 40, 46} wyskalowane w stopniach.
Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 18 [o/sek] i -21 [o/sek], B -21 [o/sek] i 15 [o/sek], C 15 [o/sek] i -18 [o/sek], D -18 [o/sek] i 15 [o/sek], E 15 [o/sek] i -15 [o/sek].
Sygnał EOG zarejestrowany w płaszczyźnie pionowej powstaje jako: A UEOG(t)=V+ - V- , B UEOG(t)=0.5*VGND + ( V+ - V-), C UEOG(t)= 0.25*( V+ - V-) – 0.5*VGND, D UEOG(t)= 0.25*( V+ - VGND) – 0.5*(VGND-V-), E UEOG(t)= 0.5*( V- - V+).
Sygnał EOG w chwili t1=1.74 sek miał amplitudę u(t1)=0.15 mV, oko wykonało ruch w lewą stronę i w chwili t2=1.79 sek amplituda EOG wyniosła u(t2)=-0.25 mV. Wiedząc, że współczynnik skalujący wynosi K=80 [o/mV] jaka jest prędkość kątowa gałki ocznej podczas tego ruchu: A -610 [o/mV], B -620 [o/mV], C -630 [o/mV], D -640 [o/mV], E -650 [o/mV].
Zamknięcie powiek podczas rejestrowania sygnału EOG pozwala na: A wyeliminowanie zakłóceń generowanych przez mięśnie twarzy, B uzyskanie odporności na mrugnięcia, C śledzenie poruszających się obiektów, D zmianę polaryzacji elektrod, E zredukowanie liczby elektrod.
Ruch sakkadyczny charakteryzuje się: A zwykle wysoką prędkością i zawsze dużym przyspieszeniem kątowym, B wolnymi ruchami oka i niedużym przyspieszeniem kątowym, C wykonywaniem dodatkowych ruchów powiekami, D jest wykonywany tylko w jednym kierunku (pionowym lub poziomym), E w sygnale EOG bardzo małymi wartościami amplitud.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 70 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 50% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.6 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 7 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.0 V, napięcie baterii jest stałe. A 2,5 Ah, B 2,78 Ah, C 1.95Ah, D 3.20Ah, E 3.54 Ah .
Bateria o pojemności 1.0Ah wystarcza na 7 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 7µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 7 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 100, B 99, C80, D 70, E 60.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4,5V) i 200 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 4,7 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 10, B 12.5, 15, D 20, E 25.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1.0ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=5V, i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=2V), dla obciążenia 300. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 1,6 μF, B 2.6 μF, C 3.6 μF, D 4.6μF, E 5.6 μF.
W trybie testowym częstotliwość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 10x10 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.4 ms, amplituda 3 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawę czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -, E 1V/cm, 0.1ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -.
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 500Hz na 250 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału,
B. wyborze co czwartej próbki sygnału, C. przemnożeniu próbek sygnału przez 4, D. przemnożeniu próbek sygnału przez 2, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Dla 10-tego zespołu QRS wyznaczono próg detekcji P[10] = 1 [mV], amplituda piku funkcji detekcyjnej dla tego zespołu wynosiła 3,333 [mV]. Jaka będzie wartość progu detekcji dla kolejnego zespołu, w metodzie detekcji zespołów QRS prezentowanej w przygotowaniu do laboratorium: A. 1,25 [mV], B. 1 [mV], C. 1,3333 [mV], D. 1,5 [mV , E. 2 [mV].
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.99 a 10.00 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 90, C 500, D 1000, E 2000.
Podczas badania wysiłkowego EKG najlepiej wykorzystywać sygnał z odprowadzeń: A Einthovena, B Goldberga, C kończynowych, D przedsercowych Wilsona, E dowolnego odprowadzenia .
Dla funkcji opisującej otrzymano następujące wartości progowe P1 = 160 [ms] oraz P2 = 240 [ms]. W której milisekundzie zapisu leży punkt wykrycia zespołu QRS? A. 160 [ms], B. 180 [ms], C. 200 [ms], D220 [ms], E 240 [ms].
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba przewodów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie przedsercowych odprowadzeń Franka, na wyjściu układu formującego, traktowanego jako odrębny układ, występuje następująca liczba potencjałów: A 6, B 7, C 8, D 9, E 10.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=20 pF i Cb2=30 pF, a wytrzymałości Ub1=3 kV i Ub2=3 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 3.3 kV, D 4 kV, E 5 kV.
Komputerowy tomograf rentgenowski I generacji (przyrostowy z wiązką szpilkową) ma być wykorzystywany do rekonstrukcji obrazu przekroju z rozdzielczością 120 x 120 pikseli. Liczba przesunięć układu źródło-detektor wynosi
160. Podaj minimalną wymaganą liczbę położeń kątowych układu źródło-detektor zapewniającą zgromadzenie wystarczającej liczby danych do wyznaczenia obrazu przekroju.. A 180, B 150, C 120 , D 90, E inne wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,5 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 615 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 8x8 cm. Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.6 ms, amplituda 3.5 V, częstość 75 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawę czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 0.5V/cm, 0.5ms/cm, +1V, wyzw, zbocze +, C 1V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw., zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw, zbocze -, E 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -.
Stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 6 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 4 sek. Jaka jest wartość czasu, którą przeznaczamy podczas czytania na zrozumienie pojedynczego wyrazu? A 0.140 sek, B 0.426 sek, C 0.148 sek, D 0.152 sek, E 0.156 sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, szybkość zmiany sygnału podczas pojedynczej sakkady (przejście do nowego wyrazu) wynosi 1mV/sek i zmiana amplitudy sygnału wynosi 0.2 mV, oraz zakładając, że stosunek czasu sakkad do czasu czytania pojedynczego wiersza tekstu składającego się z n wyrazów o tej samej długości wynosi 0.35 i czas czytania wiersza wynosi 4 sek, wyrazów w wierszu jest: A n=5, B n=6, C n=7, D n=8/sek, E n=9.
Przyczyną powstania ruchów korekcyjnych oka są: A ciągłe, szybkie ruchy obiektu, na który patrzymy, B powolne, niewielkie zmiany położenia, które należy korygować, C mruganie, D zamknięcie powiek, E przesuwanie się obiektu tylko w kierunku pionowym.
Próbki sygnału EOG są równe x(n)={11, 13, 14, 13, 19, 14, 12, 10, 9, 2, 3, 8, 11, 13} wyskalowane w stopniach. Jaka będzie maksymalna prędkość wychylenia oka w prawo i lewo: A 6 [o/sek] i -7 [o/sek], B -7 [o/sek] i 5 [o/sek], C 5 [o/sek] i -6 [o/sek], D -6 [o/sek] i 5 [o/sek], E 5 [o/sek] i -5 [o/sek].
W celu obliczenia prędkości kątowej ruchu gałki ocznej stosuje się następujący wzór (x(n) – sygnał wyskalowany w stopniach kątowych): A x'(n)=x(n+0.5)-x(n-1), B x'(n)=x(n)-x(n-1), C x'(n)=[x(n)-x(n-1)]/2, D x'(n)=x(n+1)-x(n)-x(n-1), E x'(n)=x(n+1)-x(n-1).
Sygnał EOG zarejestrowany w płaszczyźnie pion. powstaje jako: A UEOG(t)=V+ - V- , B UEOG(t)= VGND + 0.5*( V+ - V-), C UEOG(t)= 0.5*( V+ - V-) – 0.25*VGND, D UEOG(t)= ( V+ - VGND) – (VGND-V-), E UEOG(t)= 0.5*( V+ - V-) – 0.25*VGND.
Sygnał EOG w chwili t1=1.82 sek miał amplitudę u(t1)=0.15 mV, oko wykonało ruch w lewą stronę i w chwili t2=1.87 sek amplituda EOG wyniosła u(t2)=-0.25 mV. Wiedząc, że współcz. skalujący wynosi K=100 [o/mV] jaka jest prędkość kątowa gałki ocznej podczas tego ruchu: A -500 [o/mV], B -600 [o/mV], C -700 [o/mV], D -800 [o/mV], E -900 [o/mV].
Gdy oko wykonuje ruch śledzący obiekt poruszający się po okręgu zgodnie z ruchem wskazówek zegara, to rejestrując sygnał EOG w dwóch płaszczyznach otrzymuje się: A sygnały EOGx(t) i EOGy(t) mające kształty sinusoidalne, B sygnał EOGx(t) jest sinusoidalny, a EOGy(t) jest sygnałem „piłokształtnym”, C sygnał EOGx(t) jest „piłokształtnym”, a EOGy(t) jest sygnałem sinusoidalnym, D sygnały EOGx(t) i EOGy(t) są „piłokształtne”, ale przesunięte względem siebie,
E sygnał EOGx(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z „prawej-do-lewej”, a EOGy(t) jest „piłokształtny” o narastaniu z
„lewej-do-prawej”.
Stymulator ma ustawioną częstość rytmu własnego na 75 impulsów/minutę. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora zużywa 25% pojemności baterii, a szerokość prostokątnego impulsu wyjściowego wynosi 1 ms, obliczyć minimalną pojemność baterii litowej o napięciu 3.0 V, potrzebnej do ciągłej stymulacji pacjenta przez 10 lat. Zastępcza rezystancja pacjenta jest stała i wynosi 1000 Ω, amplituda impulsu = 7.0 V, napięcie baterii jest stałe. A 2,11 Ah, B 2,38 Ah, C 2,58Ah, D 3.10Ah, E 3.44 Ah .
Bateria o pojemności 2.0Ah wystarcza na 10 lat pracy stymulatora. Przyjmując, że pobór prądu przez układy stymulatora wynosi 10µA, a ładunek dostarczany do serca w czasie 1 impulsu wynosi 10 µAs, obliczyć średnią częstotliwość rytmu tego stymulatora w zaokrągleniu do 1 imp/min: A 107, B 97, C87, D 77, E 67.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 1 ms. Zmierzono amplitudy impulsu = Up, w chwili t=0 (początek impulsu) dla dwóch rezystancji obciążenia 100 (Up=4,0V) i 250 (Up=5V). Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk i kondensator C o pojemności 4,7 uF obliczyć wartość rezystancji klucza. A 100, B 50, 25, D 12.5, E 10.
Implantowany stymulator generuje impulsy o szerokości 0.5ms. Zakładając, że stopień wyjściowy stymulatora zawiera klucz o rezystancji Rk=0 i kondensator C, zmierzono amplitudy impulsu w chwili t=0 (początek impulsu) Up (Up=4V, i po czasie 1 ms (koniec impulsu) Uk (Uk=3V), dla obciążenia 500. Obliczyć wartość pojemności C. (Przyjąć, że czas ładowania kondensatora jest znacznie krótszy od okresu stymulatora.), A 2,6 μF, B 2.9 μF, C 3.2 μF, D 3.5μF, E 3.9 μF.
W trybie sztywnym częstotliwość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Zaproponować nastawy oscyloskopu pozwalające na optymalne przedstawienie impulsu z stymulatora. Wymiary ekranu oscyloskopu 10cm(poziomo)x8cm(pionowo). Oscyloskop jest wstępnie ustawiony tak, że plamka znajduje się w środku ekranu. Parametry stymulatora: szerokość impulsu 0.6 ms, amplituda 4,5 V, częstość 70 imp/min. Podać: wzmocnienie V/cm, podstawę czasu ms/cm, poziom wyzwalania V, tryb wyzwalania (auto, wyzw), zbocze (+, -). A 2V/cm, 1ms/cm, +1V, auto, zbocze -, B 2V/cm, 0.2ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -, C 1V/cm, 0.2ms/cm, +1V, wyzw., zbocze +, D 1V/cm, 0.2ms/cm, -1V, auto, zbocze -, E 1V/cm, 0.1ms/cm, -1V, wyzw, zbocze -.
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 600Hz na 200 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału,
B. wyborze co trzeciej próbki sygnału, C. wyborze co czwartej próbki sygnału , D. przemnożeniu próbek sygnału przez 3, E podzieleniu próbek sygnału przez 3.
Dla 10-tego zespołu QRS wyznaczono próg detekcji P[10] = 2 [mV], amplituda piku funkcji detekcyjnej dla tego zespołu wynosiła 1,333 [mV]. Jaka będzie wartość progu detekcji dla kolejnego zespołu, w metodzie detekcji zespołów QRS prezentowanej w przygotowaniu do laboratorium: A. 1,25 [mV], B. 1 [mV], C. 1,3333 [mV], D. 1,5 [mV , E. 2 [mV].
Załóżmy, że sygnał zarejestrowany z laboratoryjnego modelu czujnika pulsu jest sygnałem zmodulowanym amplitudowo. Obwiednia tego sygnału po stronie napięć dodatnich przyjmuje skrajne wartości: 9.98 a 10.02 [V]. Jakie powinno być wzmocnienie wzmacniacza, umieszczonego za filtrem odcinającym składową stałą, aby na wyjściu otrzymać sygnał o wartości międzyszczytowej (p-p) 1 [V] ? A 100, B 50, C 25, D 200, E 400.
Podczas badania wysiłkowego EKG najlepiej wykorzystywać sygnał z odprowadzeń: A Einthovena, B Goldberga, C kończynowych, D przedsercowych Wilsona, E dowolnego odprowadzenia .
Dla funkcji opisującej otrzymano następujące wartości progowe P1 = 80 [ms] oraz P2 = 140 [ms]. W której milisekundzie zapisu leży punkt wykrycia zespołu QRS? A 110 [ms], B 120 [ms], C 130 [ms], D 140 [ms], E 90 [ms].
W systemie klasycznych odprowadzeń EKG, na wejściu wzmacniacza występuje następująca liczba niezależnych potencjałów: A7, B8, C 9, D 10, E 12.
W systemie przedsercowych odprowadzeń Franka, na wejściu układu formującego, traktowanego jako odrębny układ, występuje następująca liczba przewodów: A 6, B 7, C 8, D 9, E 10.
W wzmacniaczu występują dwie bariery galwaniczne połączone szeregowo. Oblicz wytrzymałość na przebicie takiej bariery jeżeli pojemności zastępcze tych barier wynoszą: Cb1=30 pF i Cb2=20 pF, a wytrzymałości Ub1=2 kV i Ub2=3 kV: A 2 kV, B 3 kV, C 3.3 kV, D 4 kV, E 5 kV.
Dwukrotne rozszerzenie skali amplitudy w wyświetlanym elektrokardiogramie (np. z 1cm/1mV na 2cm/1mV) powoduje: A nie wpływa na interpretacje zapisu, B zafałszowanie pulsu (jest dwukrotnie wolniejszy), C zafałszowanie detekcji QRS (dwukrotnie większa liczba próbek pomiędzy sąsiednimi zespołami), D zafałszowanie pulsu (jest dwukrotnie szybszy), E zafałszowanie detekcji QRS (dwukrotnie mniejsza liczba próbek pomiędzy sąsiednimi zespołami).
Aby móc wykrywać zespoły QRS, częstotliwość próbkowania sygnału EKG: A musi wynosić 250Hz, B musi wynosić 1000Hz, C musi wynosić całkowitą wielokrotność 250Hz, D musi wynosić całkowitą wielokrotność 1000Hz, E żadne z powyższych.
Pierwszym etapem prezentowanej w Dodatku A do instrukcji laboratoryjnej nt. EKG metody detekcji zespołów QRS jest: A filtracja filtrem rekursywnym typu IzoNotch, B filtracja filtrem zaporowym, C filtracja filtrem pasmowo-przepustowym, D filtracja filtrem pasmowo-zaporowym, E ustalenie progu detekcji.
Skurcz mięśniowy na elektrokardiogramie objawia się: A charakterystycznym pogrubieniem zapisu, B drastycznym obniżeniem amplitudy załamków, C drastycznym zwiększeniem amplitudy załamków, D falowaniem izolinii, E przerwami w zapisie.
Mrugnięcie powiekami jest widoczne w sygnale EOG: A B C D E A rejestrując sygnał w kierunku poziomym i niezależnie od częstotliwości próbkowania, B rejestrując sygnał w kierunku poziomym tylko z częstotliwością próbkowania fs>500 Hz, C rejestrując sygnał w kierunku pionowym niezależnie od częstotliwości próbkowania, D rejestrując sygnał niezależnie od ułożenia elektrod, E rejestrując sygnał z dwóch kanałów i dokonując jednoczesnego ich sumowania.
Na wartość amplitudy sygnału EOG rejestrowanego w kierunku poziomym nie wpływa: A różnica potencjałów między siatkówką a rogówką, B zmiana natężenia pola elektrycznego wokół oka C aktywność elektryczna mięśni sterujących ruchem oka D ruchy powiekami (mruganie), E zamknięcie oczu.
W trybie testowym częstość stymulatora wraz z upływem czasu: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Jaka zasada obowiązuje przy doborze częstotliwości w trybie testowym, dla stymulatora typu „on demand“: A częstotliwość powinna śledzić za częstotliwością serca, B powinna być mniejsza niż spoczynkowa częstotliwość serca, C powinna być większa niż minimalna częstotliwość serca, D powinna być równa średniej częstotliwości serca, E żadna z wymienionych odpowiedzi.
Refiksacja to ruch oka: A kompensujący mikrodryfty w trakcie patrzenia, B połączony z ruchem głowy, C połączony z mruganiem powiek, D powodujący zamknięcie powiek wskutek nagłego pojawienia się w polu widzenia obiektu zagrażającego oku, E wywołana pojawieniem się bodźca w innej niż centralnej części pola widzenia.
Na rysunku przedstawiono fragment sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania tekstu. Jaka jest średnia prędkość narastania sygnału [mV/sek], gdy czytamy pojedynczą linię tekstu, i jaka jest średnia prędkość powrotu [mV/sek] oka do początku linii? A du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-3 mV/sek, B du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-3.5 mV/sek, C du(t)/dt = 0.082 mV/sek , du(t)/dt=-4.0 mV/sek, D du(t)/dt = 0.076 mV/sek , du(t)/dt=-2.5 mV/sek, E du(t)/dt = 0.07 mV/sek , du(t)/dt=-2.75 mV/sek.
Zwilżenie skóry (na kontakcie z elektrodą elektrokardiogramu) wodą lub żelem ma na celu: A zmniejszenie oporności elektrody, B zwiększenie oporności elektrody, C zmniejszenie oporności skóry, D zwiększenie oporności skóry, E wyrównanie potencjałów skóry i elektrody.
W metodzie detekcji zespołów QRS, stosowanej w czasie laboratorium, używa się kaskady filtrów. Ile filtrów wchodzi w jej skład? A 1, B 2, C 3, D 4, E 5.
Aby wyznaczyć puls, należy zarejestrować zapis: A z odprowadzenia I, B z trzech odprowadzeń: I, II, III, C z sześciu odprowadzeń przedsercowych, D z jednego odprowadzenia przedsercowego, E z dowolnego odprowadzenia.
W stymulatorze implantowanym znajduje się przetwornica o sprawności 100%, do zasilania stopnia wyjściowego stymulatora. Zakładając, że parametry zastępcze pacjenta nie ulegają zmianie, proszę wskazać przy którym zestawie nastaw parametrów impulsu stymulatora, czas pracy stymulatora będzie największy: A 1ms, 5V, B 0.75 ms, 6V, C 1.25 ms, 4V, D 0.75 ms, 7V, E 1.25 ms, 4,5V
Współrzędne (x,y) położenia źródła promieniowania X oraz detektora w tomografie komputerowym I generacji wynoszą (200,600) (źródło) oraz (400,200) (detektor). Współrzędne środka obrotu zespołu źródło-
detektor wynoszą (200,200). Wyznaczyć kąt Beta oraz przesunięcie L charakteryzujące położenie prostej rzutowania. A 22,24 [st]; 141,20 B 26,57 [st]; 178,92 C 66,43 [st]; 111,48 D 57,66 [st];228,33 E 53,43 [st];146,13.
Zakładając, że środek obrotu zespołu źródło-detektor w tomografie CT pierwszej generacji pokrywa się ze środkiem centralnego oczka obszaru rekonstrukcji, wyznaczyć długość drogi przejścia wiązki promieniowania przez to oczko. Dane do obliczeń: bok oczka=100; wsp. środka obrotu (0,0); Beta = 60[stopni]; L=20. A 111,55 B 121,15 C 141.42 D 161.25 E 100,00.
Podczas rekonstrukcji obrazu przekroju (3x3) metodą ART, wartości wektora rozwiązań, liczone dla kolejnego równania wynoszą R = [ 1 , 3 , 2 , 6 , 6 , 2 , 3 , 0 , 5]. Wiedząc, że wartości wektora
współczynników w tym równaniu wynoszą A=[ 1 , 0 , 0 , 1 , 1 , 0 , 0 , 1 , 1 ] oraz, że wyraz wolny wynosi C=100; podać zmodyfikowaną wartość R5 po przetworzeniu tego równania. A -17,4 B 25,6 C 22,4 D –19,6 E –15,0.
W równaniu rzutu przechodzącego przez siatkę obszaru rekonstrukcji złożoną z 11x11 jednakowych oczek kwadratowych, liczba niezerowych współczynników tego równania wynosi co najwyżej: A 20, B 21, C 22, D 33, E 44.
Obliczyć (w zaokrągleniu do pełnych sekund) minimalny czas rozładowania kondensatora 20 uF w defibrylatorze dla nastawy energii = 160 J, przez rezystor rozładowujący 100 kΩ, aby w razie przypadkowego dotknięcia urządzenia, zapewnić bezpieczeństwo obsłudze i pacjentowi: A 5, B 9, C 12, D 16, E 20.
Oblicz maksymalne wzmocnienie stopnia wejściowego o sprzężeniu bezpośrednim we wzmacniaczu EKG, zasilanego niesymetrycznym napięciem 0 +3V, tak aby spełniał wymagania normy: A 5, B 10, C 15, D 20, E 30.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Czy pojedyncza prosta rzutowania L o położeniu określonym przez parę wartości ( l , β ), gdzie l≥0 oraz określa wartość kąta między osią Y i prostą rzutowania zaś l odległość prostej rzutowania od środka obrotu układu zespołu źródło-detektor, może wiązać ze sobą (w postaci równania liniowego z niezerowymi współczynnikami) wszystkie niewiadome (piksele rekonstruowanego obrazu przekroju)? A TAK, B NIE, C TAK, pod warunkiem że jest ≤ 180° , D TAK, pod warunkiem że jest ε < -90° ,+90° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zasadniczym powodem posługiwania się parametrami (l, β) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym, zamiast współczynnikami A, B równania prostej rzutowania o postaci y = A*x
+B jest: A łatwiejsza postać algorytmu ART dla parametrów ( l , β ), B możliwość oznaczenia zwrotu prostej rzutowania, C możliwość numerycznego zapisu położenia prostej rzutowania || do osi Y, D niezależność wyniku od strzałkowania osi układu współrzędnych, E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiany wartości poszczególnych pikseli rekonstruowanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dążą do: A zera, B 1.0 /(liczba pikseli obrazu przekroju), C 1.0 /(liczba równań układu), D zamkniętego cyklu, E innych wartości niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Źródłem sygnału EOG jest potencjał elektryczny powstający między: A siatkówką i rogówką, B rogówką i źrenicą,, C siatkówką i tęczówką,, D źrenicą i siatkówką,, E rogówką i spojówką.
Sakkadyczny ruch korekcyjny to ruch oka: A występujący z refiksacją, mający na celu poprawić fiksację oka na danym obiekcie, B o dużej amplitudzie zarejestrowanego sygnału EOG, C występujący w chwili mrugania po, D o dużej prędkości kątowej, E połączony z poruszeniem głowy w kierunku obiektu.
Pole widzenia to: A obraz rejestrowany przez każde z oczu osobno bez poruszania głową, obrazy są różne, mają część wspólną, B obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie poziomej bez poruszania głową, C obraz rejestrowany przez oczy w płaszczyźnie pionowej bez poruszania głową, D obraz rejestrowany przez oczy z ruchem głowy we wszystkich kierunkach, E obraz rejestrowany przez oko prawe i lewe, naprzemiennie, bez poruszania głową.
Fragmenty elektrokardiogramu pomiędzy wychyleniami od linii izoelektrycznej określa się mianem: A
załamków, B odcinków, C interwałów, D odstępów, E fluktuacji (falowania).
Wskaż na prawidłowy wzór, związany z obliczaniem sygnałów odprowadzeń w elektrokardiografie (gdzie [ R (L) to: potencjał prawej (lewej) ręki ]): A I = R – L, B III = L – R, C I – II + III = 0, D aVR = 2/3 VR, E aVR = – 2/3 VR,
Zamiana których elektrod w elektrokardiografie spowoduje zamianę sygnału na odprowadzeniach I i II oraz zmianę znaku sygnału w odprowadzeniu III ? A nie jest to możliwe, B zielonej i czarnej, C zielonej i czerwonej, D żółtej i czerwonej, E żółtej i zielonej.
Dysponując 10-sekundowym wydrukiem prawidłowego elektrokardiogramu z odprowadzenia I można wyznaczyć: A tylko średnią częstość serca, B tylko chwilową częstość serca, C średnią i chwilową częstość serca, D kąt nachylenia osi elektrycznej serca, E kąt nachylenia osi elektrycznej serca, a także średnią i chwilową częstość serca..
Parametrem opisującym siatkę dyfrakcyjną jest stała siatki dyfrakcyjnej wyrażona w: A szczelinach/mm, B
szczelinach, C mm, D mm/mm, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Spektrofotometr używany w czasie laboratorium w swojej obudowie zawiera m.in.: A polaryzator,
B fotodetektor, C pryzmat, D siatkę dyfrakcyjną, E fototranzystor.
W ultrasonografie układ do dynamicznego ogniskowania wiązki w osi głowicy, przy nadawaniu wymaga zastosowania: A jednego ruchomego przetwornika UD, B wielu przetworników UD pobudzanych jednocześnie, C wielu przetworników UD pobudzanych kolejno, D wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym większym im większa jest ich odległość od osi głowicy, E wielu przetworników UD pobudzanych z opóźnieniem tym mniejszym im większa jest ich odległość od osi głowicy.
W ultrasonografie układ do zasięgowej regulacji wzmocnienia w czasie odbioru: A liniowo zwiększa wzmocnienie odbiornika, B liniowo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, C wykładniczo zwiększa wzmocnienie odbiornika, D wykładniczo zmniejsza wzmocnienie odbiornika, E utrzymuje stałe wzmocnienie.
W klasycznym wzmacniaczu różnicowym o wzmocnieniu 100, zbudowanym na idealnym wzmacniaczu operacyjnym, chcemy uzyskać współczynnik CMRR 80 dB. Określ maksymalną dopuszczalną tolerancję zastosowanych rezystorów: A 2%, B 1%, C 0.5%, D 0.2%, E 0.1%.
Oszacować, jaką maksymalną częstotliwość graniczną filtru dolno-przepustowego Butterwortha 2 rzędu należy zastosować w torze wzmacniacza przed przetwornikiem A/C, jeżeli sygnały niepożądane mają być tłumione przynajmniej 8 razy. Czas konwersji przetwornika wynosi 4 ms: A 44 Hz, B 50 Hz, C 100 Hz, D 125Hz, E 250 Hz.
W defibrylatorze w szereg z kondensatorem gromadzącym energię o pojemności 22 μF włączona jest indukcyjność 100 mH. Wskaż, jaki warunek musi spełniać zastępcza rezystancja pacjenta Rp, by uzyskiwany przebieg napięcia defibrylującego był jednofazowy: A Rp>100 Ω, B Rp>110 Ω, C Rp>135 Ω, D Rp<110 Ω, E Rp<135Ω.
Komórki do toru optycznego w cytometrze przepływowym dostarczane są poprzez: A Dren silikonowy, B
Kapilarę, C Rurkę szklaną o średnicy 1 mm, D Mikrokuwetę, E Celę pomiarową.
W trybie testowym okres generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Z analizy zapisu sygnału EKG w spoczynku, dla zdrowej osoby, uzyskano następujące wartości pomiarów: średnią częstość uderzeń serca na minutę HR = 70 [1/min] oraz średni czas trwania odcinka QT = 351 [ms]. Które z wartości pomiarów można uznać za pochodzące od tej samej osoby dla badania EKG wykonanego zaraz po wysiłku: A. HR = 109 [1/min], QT = 292 [ms], B. HR = 60 [1/min], QT = 270 [ms], C. HR = 105 [1/min], QT = 375 [ms], D. HR = 65 [1/min], QT =380 [ms], E. HR = 75 [1/min], QT =380 [ms .
Średnią częstość uderzeń serca na minutę wyznacza się w oparciu o czas trwania odcinka: A. P-T, B. Q-R,
C. S-T, D. R-R, E R-T.
W wyniku pomiarów z wykorzystaniem odprowadzeń Wilsona otrzymano amplitudę załamka P na poziomie 0.6667 [mV]. Ten sam załamek P obserwowany z wykorzystaniem odprowadzeń Goldbergera będzie miał amplitudę około: A. 2 [mV], B. 1 [mV], C. 0,2222 [mV], D. 0,3333 [mV], E 0,5 [mV].
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 1000Hz na 250 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału, B. wyborze co czwartej próbki sygnału, C. przemnożeniu próbek sygnału przez 4, D. przemnożeniu próbek sygnału przez 25, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.5 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.333 mV/sek, B 0.444 mV/sek, C 0.555 mV/sek, D 0.666 mV/sek, E 0.777 mV/sek.
Przyczyną powstania ruchów korekcyjnych oka są: A ciągłe, szybkie ruchy obiektu, na który patrzymy, B powolne, niewielkie zmiany położenia, które należy korygować, C mruganie, D zamknięcie powiek, E przesuwanie się obiektu tylko w kierunku pionowym.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi +1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L, R, C1, C2, C3, C4, C5, C6 podano sygnał, a na zwarte wejścia F i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach przedsercowych. W odprowadzeniu V1 napięcie załamka R wynosi: A –0.66 mV, B +0.66 mV, C +0.5 mV, D +0.33 mV, E -0.33 mV.
W trybie rytmu sztywnego (nie w trybie testowym) częstość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
W wyniku pomiarów sygnału EKG otrzymano czas trwania zespołu QRS = 100 [ms]. Jaka jest średnia częstość uderzeń serca na minutę (HR)?: A HR = 60 [1/min], B HR = 100 [1/min], C HR = 120 [1/min], D HR = 140 [1/min], E nie można na tej podstawie określić HR.
Który z wyróżnionych fragmentów sygnału EKG charakteryzuje się najwyższą energią? A. zespól QRS, B. odcinek P-T, C. odcinek P-R, D. załamek T, E odcinek P-Q.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.6912 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.65 mV/sek, B 0.70 mV/sek, C 0.75 mV/sek, D 0.80 mV/sek, E
0.85 mV/sek.
Mrugnięcie powiekami w sygnale EOG:: A powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie poziomej, B powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie pionowej, C powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyznach poziomej i pionowej, D nie powoduje widocznych skutków, E pojawia się jako impuls o amplitudzie ujemnej.
Podać dopuszczalną wartość prądu upływu pacjenta w stanie normalnym dla urządzenia klasy CF (parametry zasilania U=230V, f=50 Hz): A 5μA, B 10μA, C 25μA, D 50 μA, E 100 μA.
Podłączono sygnał z symulatora EKG (w którym napięcie załamka R w odniesieniu do linii izoelektrycznej wynosi +1mV) do elektrokardiografu w ten sposób, że na zwarte wejścia L i F podano sygnał, a na zwarte wejścia R i N podano masę i zarejestrowano przebiegi w odprowadzeniach kończynowych. W odprowadzeniu III napięcie załamka R wynosi: A +1mV, B -1 mV, C +0.5 mV, D -0.5 mV, E 0 mV.
Natężenie promieniowania X w wiązce szpilkowej padającej na obiekt wynosi 1,4 [Gy/h]; natężenie promieniowania zmierzone przez detektor po przejściu przez obiekt wynosi 1,2[Sv/h]. Podaj wartość wyrazu wolnego w równaniu liniowym (z dodatnimi współczynnikami przy zmiennych) charakteryzującym rzut wzdłuż tej wiązki promieniowania: A + 0,154, B – 0,154 , C + 0,857, D – 0,8, E + 0,200.
Warunkiem koniecznym wyznaczenia obrazu przekroju metodą ART jest, by: A wektor wartości początkowych iteracji był wektorem zerowym, B liczba wierszy i kolumn pikseli rekonstruowanego obrazu przekroju była taka sama, C liczba równań była parzysta, D liczba równań była nieparzysta, E żaden z podanych warunków A do D.
Liczba dostępnych równań opisujących rzuty wynosi N. Rozdzielczość przestrzenna (bok obrazu w pikselach) R rekonstruowanego obrazu przekroju metodą ART może wynosić co najwyżej: A pierwiastek kwadratowy z N, B iloczyn liczby kolumn i wierszy nie może przekraczać N, C R może być dowolne, liczba rzutów N może jednak ograniczyć dokładność rekonstrukcji, D R musi być nieparzyste, E żadna z odpowiedzi od A do D.
Wartości każdego ze współczynników w równaniach rzutów w metodzie ART odpowiadają zawsze: A długościom dróg przejścia wiązki promieniowania przez homogeniczne struktury obiektu, B długościom dróg przejścia wiązki przez oczko siatki rekonstruowanego obrazu przekroju, C długości przekątnej oczka siatki rekonstruowanego obrazu przekroju, D ilorazowi liczby niewiadomych do numeru niewiadomej w równaniu, E żadna z odpowiedzi od A do D.
Czy warunkiem poprawnej rekonstrukcji obrazu przekroju metodą ART jest by: A wartości wyrazów wolnych nie były wcale obciążone błędem, B względny błąd wartości wyrazów wolnych był taki sam dla wszystkich równań, C bezwzględny błąd wartości wyrazów wolnych był taki sam dla wszystkich równań , D błąd względny wartości wyrazów wolnych był na poziomie co najwyżej 2-3%, E arytmetyczna suma błędów bezwzględnych wartości wyrazów wolnych była równa zeru.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.75 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.3, a czas czytania linii wynosi 2.5 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.8 mV/sek, B 0.9 mV/sek, C 1 .0 mV/sek, D 1.1 mV/sek, E 1.2 mV/sek.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, max amplituda sygnału wynosi 0.6912 mV. Wiedząc, że stosunek sakkad do czasu czytania linii składającej się z 5 jednakowej długości wyrazów wynosi 0.36, a czas czytania linii wynosi 2.4 sek. Jaka jest szybkość zmiany napięcia EOG podczas pojedynczej sakkady? A 0.65 mV/sek, B 0.70 mV/sek, C 0.75 mV/sek, D 0.80 mV/sek, E
0.85 mV/sek.
Mrugnięcie powiekami w sygnale EOG: A powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie poziomej, B powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyźnie pionowej, C powoduje powstanie dużego potencjału w sygnale rejestrującym ruch oka w płaszczyznach poziomej i pionowej, D nie powoduje widocznych skutków, E pojawia się jako impuls o amplitudzie ujemnej.
Sygnał EOG zarejestrowany w płaszczyźnie pionowej powstaje jako: A UEOG(t)=V+ - V- , B UEOG(t)=0.5*VGND + ( V+ - V-), C UEOG(t)= 0.25*( V+ - V-) – 0.5*VGND, D UEOG(t)= 0.25*( V+ - VGND) – 0.5*(VGND-V-), E UEOG(t)= 0.5*( V- - V+).
Zamknięcie powiek podczas rejestrowania sygnału EOG pozwala na: A wyeliminowanie zakłóceń generowanych przez mięśnie twarzy, B uzyskanie odporności na mrugnięcia, C śledzenie poruszających się obiektów, D zmianę polaryzacji elektrod, E zredukowanie liczby elektrod.
W trybie testowym częstotliwość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 500Hz na 250 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału, B. wyborze co czwartej próbki sygnału, C. przemnożeniu próbek sygnału przez 4, D. przemnożeniu próbek sygnału przez 2, E żadna z powyższych odpowiedzi.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 165, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,5 [mm]. Podaj maksymalną średnicę obiektu, którego obraz przekroju może być zrekonstruowany poprawnie za pomocą tego tomografu. A 820 [mm], B 205 [mm], C 410 [mm], D 615 [mm], E zależy wyłącznie od średnicy gantry (gardzieli) tomografu.
Podaj zakres dopuszczalnych wartości parametrów ( l , β ) określających położenie prostej rzutowania L w tomografie komputerowym: A l ε < 0 , ∞ ), ε < 0° , 360° ), B l ε ( 0 , ∞ ), ε < 0° , 180° ), C l ε ( 0 , ∞
), ε < 0° , 180° >, D l ε ( 0 , ∞ ), ε ( 0° , 180° > , E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Liczba przesunięć układu źródło-detektor w pewnym komputerowym tomografie rentgenowskim I generacji (przyrostowym z wiązką szpilkową) wynosi 215, przy skoku (wielkości przesunięcia) d = 2,0 [mm] oraz liczbie położeń kątowych 144. Z jaką maksymalną rozdzielczością można wyznaczyć poprawny obraz przekroju ? A 215 x 215 [pikseli], B 144 x 215 [pikseli], C 175 x 144 [piksele], D 144 x 144 [piksele], E żadna z odpowiedzi A,B,C,D.
Zmiana wartości poszczególnych pikseli odtwarzanego obrazu przekroju w kolejnych krokach algorytmu ART dla ustalonego równania polega na powiększaniu wartości poprzedniej o: A różnicę między wartością równania i wyrazem wolnym, B iloraz wartości wyrazu wolnego i liczby pikseli, C iloczyn wartości sumy pikseli i wyrazu wolnego, D różnicę między dwoma kolejno wyliczanymi pikselami, E inną wartość niż w odpowiedziach A,B,C,D.
Zakładając model schodkowy sygnału EOG zarejestrowanego podczas czytania, szybkość zmiany sygnału podczas pojedynczej sakkady (przejście do nowego wyrazu) wynosi 1mV/sek i zmiana amplitudy sygnału wynosi 0.2 mV, oraz zakładając, że stosunek czasu sakkad do czasu czytania pojedynczego wiersza tekstu składającego się z n wyrazów o tej samej długości wynosi 0.35 i czas czytania wiersza wynosi 4 sek, wyrazów w wierszu jest: A n=5, B n=6, C n=7, D n=8/sek, E n=9.
Przyczyną powstania ruchów korekcyjnych oka są: A ciągłe, szybkie ruchy obiektu, na który patrzymy, B powolne, niewielkie zmiany położenia, które należy korygować, C mruganie, D zamknięcie powiek, E przesuwanie się obiektu tylko w kierunku pionowym.
W celu obliczenia prędkości kątowej ruchu gałki ocznej stosuje się następujący wzór (x(n) – sygnał wyskalowany w stopniach kątowych): A x'(n)=x(n+0.5)-x(n-1), B x'(n)=x(n)-x(n-1), C x'(n)=[x(n)-x(n-
1)]/2, D x'(n)=x(n+1)-x(n)-x(n-1), E x'(n)=x(n+1)-x(n-1).
Sygnał EOG zarejestrowany w płaszczyźnie pion. powstaje jako: A UEOG(t)=V+ - V- , B UEOG(t)= VGND + 0.5*( V+ - V-), C UEOG(t)= 0.5*( V+ - V-) – 0.25*VGND, D UEOG(t)= ( V+ - VGND) – (VGND-V-), E UEOG(t)=
0.5*( V+ - V-) – 0.25*VGND.
W trybie sztywnym częstotliwość generowanych przez stymulator impulsów wraz z zużywaniem się baterii: A nie zmienia się, B zwiększa się, C zmniejsza się, D jest przez pewien czas stała, a potem zwiększa się, E jest przez pewien czas stała, a potem zmniejsza się.
Przepróbkowywanie sygnału EKG z częstotliwości 600Hz na 200 Hz polega na: A. wyborze co drugiej próbki sygnału, B. wyborze co trzeciej próbki sygnału, C. wyborze co czwartej próbki sygnału , D. przemnożeniu próbek sygnału przez 3, E podzieleniu próbek sygnału przez 3.
